Medische fitness kan deze niet op één lijn worden gesteld met fysiotherapie. Geen sprake van individuele therapie die als noodzakelijke geneeskundige behandeling moet worden aangemerkt.
Lees hieronder de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep
Bron: jure.nl
08/535 WUBO
Centrale Raad van Beroep
Meervoudige kamer
U I T S P R A A K
in hetgeding tussen:
[appellant] (hierna: appellant),
en
de Raadskamer WUBO van de Pensioen- en Uitkeringsraad (hierna: verweerster)
Datum uitspraak: 11 december 2008
I. PROCESVERLOOP
Appellant heeft beroep ingesteld tegen een door verweerster onder dagtekening 13 december 2007, kenmerk BZ 7849, JZ/P70/2007, ten aanzien van hem genomen besluit ter uitvoering van de Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945 (hierna: de Wet), verder: het bestreden besluit.
Verweerster heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 6 november 2008. Appellant is verschenen en verweerster heeft zich laten vertegenwoordigen door A.T.M. Vroom-van Berckel, werkzaam bij de Pensioen- en Uitkeringsraad.
II. OVERWEGINGEN
1.1. Appellant is erkend als burger-oorlogsslachtoffer in de zin van de Wet en verweerster heeft aan hem toegekend de toeslag op grond van artikel 19 van de Wet en diverse voorzieningen. Aanvaard is dat de psychische klachten en de rugklachten van appellant in verband staan met het door hem meegemaakte oorlogsgeweld.
1.2. In januari 2007 heeft appellant bij verweerster een aanvraag ingediend voor vergoeding van medische fitness. Bij besluit van 22 juni 2007 heeft verweerster hierop afwijzend beslist, welke afwijzing na bezwaar is gehandhaafd bij het bestreden besluit.
2. Naar aanleiding van hetgeen in beroep naar voren is gebracht overweegt de Raad als volgt.
2.1. Aan de onderhavige weigering ligt ten grondslag het op het advies van de geneeskundig adviseur G.L.G. Kho gebaseerde oordeel dat de fitness, waarvoor appellant vergoeding wenst, wordt gevolgd in een sportcentrum waar iedereen naar toe kan gaan en waar niet telkens sprake is van persoonlijke begeleiding door een fysiotherapeut. Hiermee is geen sprake van een medisch noodzakelijke voorziening, ook al is er een verwijzing door de huisarts.
2.2. De Raad kan verweerster in dit standpunt volgen. Op grond van de zich onder de gedingstukken bevindende informatie met betrekking tot deaan de orde zijnde medische fitness kan deze niet op één lijn worden gesteld met fysiotherapie. Deze medische fitness is normale fitness met een iets intensievere begeleiding, een intake en eens per drie weken een evaluatie door de fysiotherapeut en heeft een andere doelstelling dan fysiotherapie. Deze medische fitness is met name bedoeld als vervolg op fysiotherapie voor mensen die meer begeleiding wensen dan bij normale fitness wordt gegeven. Daarmee is geen sprake van individuele therapie die als noodzakelijke geneeskundige behandeling in de zin van artikel 32 van de Wet moet worden aangemerkt. Appellant volgt overigens tot nu toe nog steeds de normale fitness.
2.3. Dat medische fitness volgens het BIG-register en informatie van het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie behoort tot het gebied van de deskundigheid van de fysiotherapeut, namelijk bewegingstherapie en in die zin door dit genootschap, ook in groepsverband, wordt aangemerkt als een medische behandeling, kan niet tot een ander oordeel leiden. De Raad acht de opvatting van verweerster om slechts tot vergoeding over te gaan van individuele fysiotherapeutische behandeling aanvaardbaar.
3. Nu de Raad ook in hetgeen overigens door appellant naar voren is gebracht geen aanleiding heeft gevonden het bestreden besluit in rechte onhoudbaar te achten, dient het beroep van appellant ongegrond te worden verklaard.
4. De Raad acht ten slotte geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht inzake vergoeding van proceskosten.
III. BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep;
Recht doende:
Verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door A. Beuker-Tilstra als voorzitter en G.L.M.J. Stevens en A.A.M. Mollee als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van M. van Berlo als griffier, uitgesproken in het openbaar op 11 december 2008.
(get.) A. Beuker-Tilstra.
(get.) M. van Berlo.
Beste lezers,
Wat hier in deze uitspraak, die ik onderschrijf, niet aan de orde komt, is dat er in feite geen definitie van ‘Fysiotherapie’ is.
Als de paraplui niet bekend is, hoe moet je dan uitmaken wat daar wel of niet onder valt?
Laat u zich niet gek maken door de kop van dit artikel.
Als u de uitspraak goed leest is dit een zege voor de fysiotherapie en
met name die praktijken die een oefenzaal hebben.
In artikel 2.1 staat dat de vergoeding werd geweigerd omdat de
appellant bij een gewoon fitnesscentrum komt, waaraan (mogelijk) een (sport)fysiotherapeut verbonden is.
Waar iedereen naar toe kan gaan en waar niet telkens sprake is van persoonlijke begeleiding door een fysiotherapeut.
De raad stelt dat deze (vorm van) medische fitness niet gelijk is aan
individuele therapie die als noodzakelijke geneeskundige behandeling
in de zin van art. 32 van de wet moet worden aangemerkt.
De raad gaat niet in discussie over de inhoud medische fitness zelf
maar over de locatie waar deze wordt gegeven en hoe de begeleiding daarvan is. Dat er een verwijzing van een huisarts is veranderd daar niets aan. De raad beslist hier dat bij het oefenen in een fitnesscentrum dus niet het abonnement, maar wel de
fysiotherapeutisch zitting vergoed wordt.
De raad zegt niet het het wel moet, alleen dat dit niet goed is.
Indien deze patiënt zich dus (met of op DTF, zonder verwijzing) meld bij een erkende fysiotherapeut waar deze patiënt zich als onderdeel van de behandeling, al dan niet in een (besloten) groepje waar niet iedereen naar toe kan gaan, onder persoonlijke begeleiding door een fysiotherapeut laat behandelen in het kader van MTT dat dit als “noodzakelijke geneeskundige behandeling in de zin van art. 32 van de wet” zal worden aangemerkt.
Het zal voor vele leden van het KNGF een goede zaak zijn om het
Genootschap te vragen dit te bespreken met Dr. G.L.G. Kho om deze stelling schriftelijk te beamen.
Dr. Kho wordt namelijk vaker door de raad wordt gevraagd om als
geneeskundig adviseur op te treden.
Met name voor de leden die een oefenzaal exploiteren of dit in de
toekomst willen gaan doen zijn deze dan verzekerd dat hun investering terugverdient kan worden middels het vergoedingenstelsel dat nu in
plaats is en moet blijven.
Verder een interessante beschrijving gevonden op diverse websites, bron onbekend.
Medisch TrainingsTherapie
Deze therapievorm, ontwikkeld in Scandinavië, past de principes uit de trainingsleer toe binnen de medisch aangewezen preventie, therapie en revalidatie maatregelen. De medische trainingstherapie is geen fitness of fysio -fitness.
Er wordt nog meer aandacht besteed aan individuele klachten. Sommige fysiotherapeuten vinden deze methode als een exclusief onderdeel van manuele therapie. Deze oefenvorm wordt gedoseerd op opleidingen manuele therapie, maar is niet exclusief.
Dat is ook niet nodig. Medische trainingstherapie is geschikt, om een teveel aan beweging te stabiliseren.
De bedoeling bij stabiliseren is het doelgericht trainen van de juiste
spieren. Daarnaast wordt de sturing van de bewegingspatronen verbeterd en neemt de belastbaarheid van het gewricht – en spierstelsel structureel toe.
Doel van Medische TrainingsTherapie
Het einddoel is een optimaal functieherstel, waarbij het
activiteitenniveau vergroot wordt. Goed functioneren is mogelijk als
er een evenwicht is tussen de belastbaarheid en de dagelijkse
belasting van de patiënt. Met de medische trainingstherapie kunnen
klachten die te maken hebben met houding en beweging en de eventuele beperkingen daarvan worden verholpen.
Toepassing van Medische TrainingsTherapie
De training is gericht op de uitgangspunten en doelstellingen van de
individuele deelnemer.
De functiegerichte training wordt toegepast met en zonder hulp van toestellen en trekapparaten.
Door de deskundige begeleiding is de kans op overbelasting of blessures gering.
Op verantwoorde wijze wordt gewerkt aan het functieherstel. Tevens wordt een oefenprogramma voor thuis opgebouwd om de zelfredzaamheid te bevorderen en om een herhaling van klachten te voorkomen.
Trainen in groepsverband
De medische trainingstherapie wordt meestal gegeven in een groep van gemiddeld 7 tot 8 personen. De meerwaarde van het werken in groepsverband ligt in het elkaar kunnen stimuleren en herkenning.
MTT apparatuur.
Er is een combinatie van apparatuur en software op de markt om oefenprotocollen te genereren op basis van het 6-fasen model en het klassiek model en om de uitvoering ervan te controleren. Met dit softwareprogramma is de fysiotherapeut in staat om een duidelijk en helder inzicht te verkrijgen in de trainingsstatus van een patiënt.
Met de chipkaart, waarop de trainingsprotocollen worden
geschreven, zijn de kracht; en cardio oefenapparaten, vrije locaties en een fietsergometer automatisch in te stellen. Tevens zijn resultaten en parameters van iedere oefening uit te lezen en wordt het trainingsresultaat van iedere oefening geregistreerd. U kunt een rapportage afdrukken. Ook wordt een patiënt van oefenapparaat naar oefenapparaat verwezen.