Druivensuiker kan de pijn van mensen met chronische nekklachten helpen verminderen. Ook de stijfheid van de spieren neemt erdoor af. Dat blijkt uit onderzoek onder 98 mensen die minstens vijf jaar aaneengesloten last hadden van nekpijn, en waarbij andere behandelingen niet hielpen. Voor de studie kregen zij injecties met dextrose, druivensuiker, in de nek. Deze behandeling heet Prolotherapie.
De dextrose bleek het immuunsysteem te prikkelen om beschadigde of stijve verbindingsweefsels tussen de nekspieren te herstellen. Ruim 90 procent van de proefpersonen kon na de therapie af met de helft minder pijnstillers. Ook zei 83 procent beter te kunnen lopen, zitten en zelfs sporten. Ruim 79 procent gaf aan minder last te hebben van depressieve klachten sinds de Prolotherapie, doordat de kwaliteit van leven erop vooruit was gegaan.
De onderzoekers gaan verder aan de slag met de resultaten, om zo tot een reguliere behandeling te kunnen komen. Dat blijkt uit onderzoek onder 98 mensen die minstens vijf jaar aaneengesloten last hadden van nekpijn, en waarbij andere behandelingen niet hielpen. Voor de studie kregen zij injecties met dextrose, druivensuiker, in de nek. Deze behandeling heet Prolotherapie.
De dextrose bleek het immuunsysteem te prikkelen om beschadigde of stijve verbindingsweefsels tussen de nekspieren te herstellen. Ruim 90 procent van de proefpersonen kon na de therapie af met de helft minder pijnstillers. Ook zei 83 procent beter te kunnen lopen, zitten en zelfs sporten.
Ruim 79 procent gaf aan minder last te hebben van depressieve klachten sinds de Prolotherapie, doordat de kwaliteit van leven erop vooruit was gegaan. De onderzoekers gaan verder aan de slag met de resultaten, om zo tot een reguliere behandeling te kunnen komen.
Bron: Gezondheidsnet
Wat is de kwaliteit van dit onderzoek ? Is er vergeleken met injecties met een placebo ? De getoonde punten zouden ook goed kunnen reageren op een behandeling met acupunctuurnaalden, waarbij dus niets wordt ingespoten,daar ze ongeveer overeenkomen met de triggerpoints zoals beschreven door Travell en Simons.
Het onderzoek is na te lezen in het PDF wat je kunt vinden via deze – link –
Ben het met de reactie van collega Meier eens. De punten die worden geinjecteerd komen sterk obvereen met de punten die bij Dry Needling ook aangeprikt worden. De reacties zijn van gelijke aard.
Toen Travell en Simons de zoganaamde triggerpoints gingen injecteren om die uit te schakelen hebben zij allerlei stoffen ingespoten. Op het eind van de experimenten blijkt dat niet de geinjecteerde stof de pijn- , klachtenverminderende factor is maar puur de prik in het triggerpoint. Gezien de dikte van de naald lijkt me dit ook een pijnlijke interventie. althans zeker pijnlijker dan met de acupunctuurnaalden uitgelokte reactie.
En de hamvraag: hou is de effectiviteit vergeleken met massage? Persoonlijk ervaar ik triggerpoints meestal als secundair, maar als je ze direct wilt behandelen, waarom moeilijk doen met naalden?