Het is de vraag of valklinieken voor ouderen leiden tot vermindering van vallen. Onderzoeker Geeske Peeters stelt daarom voor deze behandeling niet zonder meer aan te bieden aan ouderen die zijn gevallen. Peeters promoveert vrijdag 18 september bij VU medisch centrum.
Vallen is een veelvoorkomend probleem bij ouderen. Jaarlijks valt één op de drie 65+-ers ten minste één maal. De gevolgen kunnen ernstig zijn, zoals botbreuken of angst om weer te vallen. De afgelopen jaren zijn overal in het land valklinieken gestart waar ouderen onderzocht worden op aanwezigheid van risicofactoren voor vallen. Peeters onderzocht of dit ook tot minder vallen leidt bij ouderen met het hoogste valrisico. Zo werden ouderen na een val geselecteerd en in twee groepen verdeeld. De ene groep werd in de valkliniek van VUmc uitgebreid onderzocht en behandeld. Voorbeelden van adviezen van de valkliniek zijn een verwijzing naar de fysiotherapeut of oogarts of stoppen met slaaptabletten. Bij de andere groep werd de behandeling aan de huisarts overgelaten. Na een jaar verschilden de groepen niet wat betreft het aantal vallen. Peeters concludeert in haar proefschrift dat deze aanpak bij ouderen met een hoog valrisico niet het gewenste effect heeft.
In de strijd tegen overgewicht en hart- en vaatziekten stimuleren de medische wereld en overheid lichamelijke activiteit. Bij ouderen zou verhoogde activiteit echter gepaard kunnen gaan met een hoger valrisico doordat men vaker in valgevaarlijke situaties komt. Peeters onderzocht deze veronderstelling en vond juist het tegenovergestelde: voor iedere 30 minuten meer activiteit per dag nam de kans op herhaald vallen met 4% af. De overheid kan gerust doorgaan met het stimuleren van lichamelijke activiteit onder ouderen.
Bron: VUmc
