Verschillende internationale richtlijnen adviseren dat oefentherapie een onderdeel moet zijn van de behandeling voor patiënten met heupartrose. Deze aanbevelingen zijn echter vaak gebaseerd op consensus en niet op duidelijk wetenschappelijk bewijs.
- tekst gaat verder na deze advertentie -
Deze Cochrane review combineert originele studies tot een overzicht van het bestaande wetenschappelijke bewijs voor oefentherapie bij heupartrose.
Onderzoeksvraag
Is oefentherapie effectief in het verminderen van pijn en het verbeteren van het fysiek functioneren bij patiënten met heupartrose?
Lees verder op NTvG (na login)
En bij cervicale artrose?
Heel leuk, deze vraagstelling, maar het antwoord lezen kan niet omdat je dan in moet loggen op de NtvG en dat kan ik niet. Dan vraag ik me af, waarom dit bericht geplaatst is, als je toch het ‘antwoord’ niet te weten kunt komen….
Beste arija,
Ik heb de webredactie van NTvG gevraagd het betreffende artikel toegankelijk te maken.
Update: Het artikel op NTvG blijft alleen toegankelijk voor abonnementhouders
[ Bijgewerkt 15 Mar : 18:40 ]
Rob, Is dit een recent artikel ?
Op zich heb ik toegang tot deze artikelen en zou het graag als pdf hier willen posten, echter zowel in pubmed als in het electrisch journaal kan ik het “nog” niet vinden.
Groet Thom
PS: je kunt je afvragen hoe “evidence based practise” geimplementeerd kan worden als het zo lastig is om aan artikelen te komen……hier kan eens over nagedacht worden.
Graag respecteer ik de rechtenhebbenden. Artikelen of bestanden die beschermd zijn wil ik hier niet geplaatst hebben.
Maar ik deel wel je mening. Wanneer de drempel om bij deze kennis te komen te hoog is, maakt dat de implementatie van de nieuwe kennis erg moeilijk.
Beste Rob,
Het artikel zal op legale wijze verkregen worden. Als ik deze kennis vervolgens wil delen is dat mijn keuze.
Ik denk niet dat wij hier iemand tekort mee doen.
Groetjes Thom
Al is het artikel op legale wijze verkregen, dan nog is het niet altijd geoorloofd om het verder te verspreiden.
Het artikel van het NTvG is alleen te bekijken als je lid bent op de betreffende website. Hiervoor dien je abonnementsgeld te betalen. Wanneer het artikel via een andere manier te verkrijgen is zullen er naar verwachting minder leden abonnementsgeld betalen. Hierdoor benadeel je dus het NTvG.
Verspreiden via FysioForum maakt FysioForum mogelijk mede aansprakelijk voor de geleden schade.
Ik heb het gelezen en uit mijn hoofd geciteerd, dat mag denk ik wel….?
Consequenties voor de praktijk
De resultaten van deze review zijn gebaseerd op RCT’s met zeer uiteenlopende oefenprogramma’s (qua inhoud en behandelduur) en verschillende patiëntkarakteristieken (van patiënten met beginnende artrose tot patiënten wachtend op een artroplastiek). Dit maakt het moeilijk om de gevonden resultaten te vertalen naar de praktijk. De op consensus gebaseerde richtlijnaanbevelingen voor oefentherapie bij heupartrose kunnen met deze Cochrane review niet duidelijk wetenschappelijk worden onderbouwd.
Oftewel, het is niet aangetoond dat het niet werkt.
Wat we hier zien is een veelvuldig probleem wanneer we onderzoeken lezen over de effectiviteit van fysiotherapie.
[ Bijgewerkt 18 Mar : 20:17 ]
Goede analyse Edwin,
Vandaar ook nu de trend om te subclassificeren en het ontwikkelen van clinical prediction rules om te voorspellen welke patient het best gebaat is bij welke therapie.
Toekomstig onderzoek zal hierop gericht zijn…..
Groet Thom
PS: jij hebt het artikel dus wel al helemaal kunnen lezen?
Nou helemaal gelezen, schuin doorgelezen.
Prediction rules zijn idd in opkomst. Maar methodologisch is het nog niet in orde. Wat te denken van deze video; zou het serieus bedoeld zijn?
[ Bijgewerkt 20 Mar : 20:53 ]
Beste collega’s,
Daar ben ik weer……
Zolang de geincludeerde patienten voor een RCT naar het effect van fysiotherapie niet geselecteerd worden op herstelbelemmernede factoren, doch alleen op een aandoening volgens de ICD, middel je al snel de positieve effecten weg.
Zolang we het niet eens zijn over de definitie van fysiotherapie, is een afgeleide discussie weinig heilzaam.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
Beste Peter,
Hoe zou je herstelbelemmerende factoren in dit geval dan willen definieren. Dit zou namelijk inhouden dat de aandoening te herstellen cq te “genezen” is. Aangezien arthrose niet te genezen is doch echter de gevolgen wel beinvloedbaar zijn lijkt het mij lastig hier te spreken over “herstelbelemmerende factoren”.
Daarbij ben ik het met je eens dat weefseldiagnostiek niet meer van deze tijd is maar onze focus meer op functie en de eventuele gevolgen van het verlies hiervan op participatie moet liggen, ook een domein binnen de ICF. Daar liggen voornamelijk ook onze behandelbare grootheden. Nog maar zelden kunnen wij rechtstreeks op de stoornis zelf aangrijpen.
Vriendelijke groet,
Thom Schambergen
Beste Thom,
Zo bedoelde ik dit niet.
Herrstelbelemmering wil ook zeggen dat er meer klachten zijn dan volgens de natuur nodig is; dus niet altijd genezing.
Bij artrose valt hierbij te denken aan onder- of overbelasten.
Uiteindelijk is vaak gewrichtsvervanging nog de enige oplossing.
Weefseldiagnostiek is volgens mij uitermate van deze tijd want als je de mogelijkheden/onmogelijheden van de ziekte/aandoening niet weet, valt via klinisch redeneren veel moeilijker te bepalen of
interventies op het niveau van functie en participatie zin heeft.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
Beste Peter,
Welke valide middelen, behalve echografie, hebben wij om een valide uitspraak op het niveau van weefseldiagnostiek te doen ?
Vriendelijke groet,
Thom Schambergen
[ Bijgewerkt 01 Apr : 05:31 ]
Beste Thom,
Wat bedoel je hierboven precies met ‘functie’?
Beste Thom,
Als je b.v. beziet op grond van welke signs/symptoms een ziektediagnose geklasseerd moet worden volgens de ICD, zul je zien dat wij dat vaak onmogelijk kunnen bij gebrek aan diagnsotisch in te zetten instrumenten.
Laat onverlet dat we het soms wel kunnen of met waarschijnlijjkheid.
De ziekte/aandoening bepaalt in grote mate het speelveld en de mogelijkheid van het te behalen resultaat.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.