Beenlengteverschil meten

Beste Niek,

1.
Dat wat zich aan hoogte onder de laterale malleolus bevindt
beinvloed ook de functionele beenlengte.
2.
Bij een laterale bekkengordelshift gaat de homolaterale bekkenhelft hoger staan waardoor het homolaterale been langer lijkt terwijl dit niet zo behoeft te zijn.
3.
Meetpunten uitwendig aanbrengen is onbetrouwbaar en dus de daarop gebaseerde meting.
Test dit maar eens uit met een paar medestudenten op dezelfde proefpersoon.

De stand van de benen t.o.v. het bekken beinvloedt een functionele beenlengtemeting in ruglig.
4.
Vanuit welke klinische vraag zou je beenlengtes willen meten?
Meestal is dit een vraag naar een horizontale basis voor de wervelkolom.
Hiervoor is slechts de functionele, en niet de anatomische, beenlengte van belang.
5.
Het is vanuit de biologie bekend dat elke organisme een flink adaptatie- en compensatievermogen heeft.
Ik heb mensen met flinke beenlengteverschillen gezien zonder ook maar één klacht te hebben.
Dit in weerwil van allerlei podologische theorieën die zelfs milimeters verschil pathologie vinden dus behandeld moet worden.
Zoek eens naar wetenschappelijke evidentie voor beenlengteverschil in relatie tot klachten.

‘Meten’ in de fysiotherapie is van groot belang en daar ben je goed mee bezig.
Nu nog de stap proberen te maken naar ‘weten’.

Studeer ze en succes.

Met groeten,
Peter van der Salm.

Volledig eens met Peter.

Beste Niek en Peter,

We vinden het fantastisch dat collegae fysio s konstruktief nadenken over de betrekkelijkheid van beenlengteverschillen.
Complexe materie waarin een veelheid aan factoren een rol spelen zoals peter terecht noemt.
Mee eens dat meten is weten, echter tav het testen en meten van beenlengte verschillen is veel onduidelijkheid. Eea wordt veel op empirie ingegven en wordt bepaald door een houdingsvisie. We delen niet de mening van Peter dat men in de podologie elk verschil als pathologisch is en derhalve gecorrigeerd moet worden , immers functie vormt orgaan, Scheefheid mag. In onze praktijk zien we dagelijks de positieve effecten van kleine korrekties,
Bij soms moeilijk behandelbare fysiotherapeutisch indicaties.
de truc is het inschatten (lees meten) en leggen van relaties tussen scheefheid en de klacht.
Wij verzorgen voor geinteresserde collega’s lezingen over beenlengteverschillen. Bij nodigen we jullie uit op onze presentatie welke geaccrediteerd is door het KNGF om te laten zien dat hier een levendige opbouwende discussie over mogelijk is.

Erik Wink, Fysiotherapeut, Register Podoloog
Joop Hofman Fysiotherapeut, Podo Posturaal Therapeut

– mailadres –
– mailadres –

Over trucs en meten: zijn jullie deze benadering al eerder tegengekomen?

Ach what s in a name…… truc is misschien een niet goed gekozen woord, de techniek om dat te doen wat wij als houdingsspecialist denken te kunnen is misschien beter gekozen ;-))

@Niek:

De video werkt echter nog steeds. Kun je ander YouTube filmpjes wel bekijken dan?

Beste Erik en Joop,

“de truc is het inschatten (lees meten) en leggen van relaties tussen scheefheid en de klacht”

Ik heb veel bewondering voor b.v. een timmerman die een plank geschat horizontaal weet vast te spijkeren.
Bij nameting met een waterpas klopt dit en is het geen ‘truc’.

Hoe moet ik jullie ‘schatten’ en ‘truc’ in het kader van EBM zien?

Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.

Beste Peter,

In onze benadering van beenlengteverschillen toetsen we ons aan EBM. Tot op heden heeft onze zoektocht naar specifieke EBM testen van lengteverschillen weinig opgeleverd. Onze benadering is op basis van klinisch redeneren en empiri en ons eigen timmermansoog gekoppeld aan een logisch en funktioneelhoudingsmodel. Evidence laat wel zien dat er relaties liggen in klachten en verschil.

Aanvullingen zijn welkom.

vr gr
Joop &
Erik

Beste Erik,

1. betrouwbaar meetinstrument
2. betrouwbare meetmethode
3. relatie klachten (welke?) en beenlengteverschil (epidemiologie)
4. wetenschappelijke evidentie klachtenvermindering bij opheffen verschil

Ik zie in de praktijk op allerlei onderdelen van het houdings- en bewegingsapparaat forse standsafwijkingen zonder klachten, gebaseerd op het biologisch principe van adaptatie.
De vraag is uiteraard wanneer -al dan niet individueel- adaptatie tekort gaat schieten.

Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.

Rob, dat is overigens een erg interessant filmpje. Leuk om te lezen zijn ook de typerende reacties van verschillende ‘kenners’. Mijn ervaring is dat er met door Alexander genoemde intentiekracht (in combinatie met de creatie van een zeer hoog ‘resonantieveld’) dergelijke reacties inderdaad kunnen optreden. Persoonlijk ken ik deze ervaring alleen met Quantum Touch. Hier duurt het echter vaak meestal 2-15 minuten in plaats van die 1-2 seconden die Alexander laat zien.

Maar goed… eigenlijk kwam ik in dit topic vanwege het volgende: ik ben op zoek naar een waterpas die speciaal bedoeld is om bekkenscheefstanden te meten. Ik weet dat ze er zijn, maar ik kan ze maar niet vinden in de verschillende webshops. Heeft iemand enig idee waar je deze kunt vinden of onder welke naam ik kan zoeken?

Alvast bedankt!

Wellicht bedoel je een Scoliometer?Deze is echter niet goedkoop. Een snelle zoekpoging geeft $630 (Dollars). Wellicht kan het goedkoper.Bijgevoegd een afbeelding van het product. Er is overigens nog een gelijksoortig product onder dezelfde naam wat enige verwarring kan geven.Laat even weten wat het geworden is.

Dat is niet precies wat ik bedoel. Hetgeen ik naar op zoek ben lijkt wat meer op een waterpas met een kromme boomerangvorm met daarop twee naar bogen, naar ventraal lopende (verstelbare) extensies waardoor er als het ware een grote boomerang lijkt die op de beide cristae kan worden gelegd.

Toch alvast bedankt voor de inspanning!

Die kwam ik op internet echter niet tegen.
Denk je dat die versie wat anders doet de meter in de afbeelding?