66 procent van alle mensen krijgt tijdens het leven schouderklachten Deze klachten kunnen dagelijkse activiteiten en nachtrust belemmeren en leiden tot een verminderde kwaliteit van leven. Tevens leidt dit vaak tot uitval in het arbeidsproces.
Dit brengt hoge kosten met zich mee voor de samenleving. De verschillende oorzaken van schouderklachten zijn door gebrek aan consensus over indeling, diagnostiek en behandeling niet altijd betrouwbaar te onderscheiden. Aanvullend onderzoek met MRI is kostbaar en beperkt beschikbaar.
Een alternatief is schouderechografie. Radioloog Matthieu Rutten deed onderzoek naar de waarde van schouderechografie. Hij toonde aan dat met echografie scheuren in de schouderpezen en botfracturen in de schouders met dezelfde diagnostische betrouwbaarheid als met MRI kunnen worden aangetoond. Wanneer bij schouderklachten echografie als eerstekeuzeonderzoek wordt ingezet, worden eveneens extra financiële kosten vanwege onnodige onderzoeken of behandelingen voorkomen. Echografie is bovendien minder belastend voor de patiënt, heeft een kortere wachttijd en is beduidend goedkoper dan MRI.
Bron: Radbout Universiteit
AMEN !!
Mattijs, je bedoelt dat je hieraan niets toe te voegen hebt en dat je het e voleldig mee eens bent.
Er zijn inderdaar al meerdere onderzoeken geweest die deze uitkomst ondersteunen c.q. bevestigen.
Onze ervaring is niet anders.
Ruud Lindenburg
Precies wat ik bedoel, Ruud!
Klinkt als een reclamespot voor echoapparatuur. Wie is jullie sponsor jongens? Ik ben daar toch ietwat sceptisch..
Proberen met verder onderzoek te komen tot een structuur diagnose is waardevol als verwacht wordt dat de uitslag bepalend is voor het te volgen beleid. Dit is bij ernstige letsels zoals fracturen zeker het geval. Als het beleid in ieder geval vast staat (de schouderpatiënt reageert al zeer goed op herhaald bewegen in een bepaalde richting, zoals bij het McKenzie onderzoek bijv. Of reageert goed op een eerste proefbehandeling) is verder onderzoek m.i. overbodig.
Indien men zoekt naar een structuurdiagnose dient deze wel te kloppen met het klinische beeld van een gedegen onderzoek. Ook dit is bij de grotere afwijkingen zeker het geval, denk aan een röntgen foto bij een fractuur en een klinisch beeld van een HNP met overeenkomstig beeld op een MRI-opname. (waarbij bij de laatste dan weer de vraag is of de MRI opname het beleid echt veranderd) Het MRI beeld alleen is vaak niet voldoende, er is immers aangetoond dat de uitslag van de MRI geen directe relatie heeft met de mate van klachten zoals bij het bestaan van een symptoomvrije hernia, artrose en zelfs een spondylolisthese.
Ik vermoed sterk dat over een tijdje zal blijken dat dit bij echografie ook niet anders is. Ook bij de afwijkingen die jullie met de echo zien staat immers geen vlaggetje met: dit veroorzaakt deze klachten. Dus om een vermoeden op grote beschadigingen te bevestigen of uit te sluiten ja, om een klinische diagnose te bevestigen als deze richtingbepalend is voor je verdere beleid ok, maar om alleen op grond van een afwijking op je echo het beleid te bepalen, en elke schouderpatiënt standaard te echoën: NEE!
Het zou interessant zijn om bijvoorbeeld eens 1000 symptoomvrije mensen te onderzoeken en eens te kijken met welke peesrupturen en verkalkingen in de supraspinatus pees die rondlopen. Misschien hebben ze wel een periode met schouderklachten gehad en zijn ze zonder therapie functioneel goed hersteld?……….:-)
Samengevat: hoe sterk is de relatie tussen de gevonden vorm (= beeld) met een echo en de (dys-)functie?
Deskundigen zullen daar een antwoord op moeten geven.
Peter van der Salm.
Beste Peter, collega isdatzo,
Tenzij u Wilders van achter heet vind ik het jammer dat u niet onder uw eigen naam berichten post. Is het al zo erg dat ook in therapeutenland mensen bedreigd worden omwille van enkele uitspraken ?
Dan met betrekking tot de inhoud. Ik onderschrijf zowel de conclusie van het onderzoek alsmede de opmerkingen van isdatzo en Peter.
Zelf werk ik ook nu ruim 1,5 jaar met echografie. Zie ik de meerwaarde hiervan, absoluut, maar draai ik door omdat ik iedere afwijking als causaliteit zie. Nee, gelukkig niet, onderzoek heeft zowel voor de MRI als voor rontgenologie aangetoond dat ook a-symptomatische mensen diverse veronderstelde afwijkingen vertonen. Kortom, enige terughoudendheid m.b.t. causaliteit is wel geboden. Echter, de echo is meer dan alleen de plaatjes. Een en ander wordt uiteraard gerelateerd aan de context, kortom, verhaal v/d patient, bevindingen van je bewegingsonderzoek en daarnaast de beelden. Mijns inziens vergroot dit wel de waarschijnlijkheid van de causaliteit.
Wel is het zo dat patienten met duidelijke pathologieen zoals rupturen, gemiste fracturen (je vind ze echt) vaak een medische wandeling met diverse therapieen bespaard wordt en direct naar de juiste specialist gestuurd worden.
Tot slot kan ik mededelen dat ik inderdaad al eens kalkdepots gezien heb bij patienten zonder schouderklachten, deze kwamen voor een andere klacht maar om te oefenen scan ik dan nog wel eens een schouder…….
Dus terechte kritiek, echter de meerwaarde blijft voor mij ook onomstotelijk..
Met vriendelijke groet,
Thom Schambergen
[ Bijgewerkt 15 Jun : 11:25 ]
Beste Thom,
Zojuist van een prominente echo-collega van ons, ik weet niet of ik zijn naam hier mag noemen, een schouderpatiënt teruggezien met een acute luxatie van zijn bicepspees uit de sulcus.
Dit verklaart prima zijn klachten waarom ik op basis van een andere diagnose met deze patiënt niet verderr kwam.
Groeten,
Peter van der Salm.
Vandaag nog een patient gezien met als klinische diagnose subscapularis schade/probleem. Na echoonderzoek bleek de SSC volledig intact, maar was er wel een partiele ruptuur van de supraspinatus aan gewrichtszijde. Klinische presentatie/onderzoek wees in het geheel niet in die richting; abductie volledige ROM, geen impingment en nauwelijks krachtsverlies. Uiteraard is, zoals Thom aangeeft, beeldvorming in combinatie met anamnestische gegevens en klinische presentatie belangrijk. Echter de betrouwbaarheid van de diagnose is met inbegrip van beeldvorming (echo) zoveel nauwkeuriger dan zonder. Dientengevolge is het vervolgbeleid (of de terugverwijzing) ook veel accurater…
Mijns inziens is beeldvorming onmisbaar voor de fysiotherapeut… ;-)