“De zorgkosten rijzen de pan uit!”. Dat was eigenlijk de boodschap op het congres van een zorgverzekeraar waar ik onlangs was.
Minister Edith Schippers en Wouter Bos, tegenwoordig branchegroepvoorzitter Gezondheidszorg bij KPMG, lieten in hun presentatie zien dat de stijging van zorgkosten onhoudbaar is. De cijfers liegen er niet om. Depressies, chronische rugklachten, diabetes, hart- en vaatziekten… ze kosten Nederland miljarden.
De kosten die de mensen met ‘aanpassingsproblemen’ met zich mee brengen zijn hierbij nog buiten beschouwing gelaten.
De tijd van nu vraagt veel van ons aanpassingsvermogen. De digitale revolutie die over de wereld raast, het nieuwe werken… flexibiliteit is nodig om ons voortdurend aan te kunnen passen aan de diverse verplichtingen die zowel werk als privé van ons vragen.
In ons werk bij Ergo Optima, zien wij vaak de keerzijde van flexibiliteit en ‘Het Nieuwe Werken’.
De meeste mensen die vanwege een fysieke klacht worden doorverwezen, hebben een hulpvraag die geen fysieke oorzaak heeft. Energie is hier het kernwoord. Mensen blijken vooral last te hebben van een ‘energielek’. Verklaringen en oplossingen voor fysieke klachten worden echter vaak ‘medisch’ gezocht.
Het is een vaststaand feit, door de vergrijzing en ontgroening moeten we met minder mensen meer kosten dragen. Willen we niet van een financiële crisis en een crisis in de huizenmarkt ook belanden in een zorgcrisis, dan moeten we vooral stil staan bij ons eigen (consumptie)gedrag én onze menselijke energie.
Menselijke energie is fysiek, mentaal, emotioneel en zingevend in balans zijn en wordt bepaald door hoe je zelf met deze bronnen omgaat. Het fijne van deze ‘resource’ is, is dat energie voortdurend oplaadbaar is. Dit vraagt bewust zijn en stilstaan bij je gedrag.
Laten we goed omgaan met onze eigen energie om een ware zorgcrisis te voorkomen. Goed voor jezelf én voor de maatschappij!
(nieuwsgierig naar mijn ideeën over hoe we een zorgcrisis kunnen voorkomen? Lees dan mijn volgende column).
Beste Mirjam,
Wat jammer dat ook jij nu weer in de valkuil trapt! Ook jij laat je nu al uit in de bewoordingen “De meeste mensen die vanwege een fysieke klacht worden doorverwezen, hebben een hulpvraag die geen fysieke oorzaak heeft. Energie is hier het kernwoord. Mensen blijken vooral last te hebben van een ‘energielek’”
Waar heb je deze gegevens vandaan, hoe zijn de cijfers, wat is energie, en vooral, wat in hemelsnaam is een energielek?
De klachten die mensen hebben waarmee ze een fysiotherapeut bezoeken zijn nagenoeg iedere keer fysiek, want beste Mirjam, de cortex, het gehele brein en alle synapsen daarbij ZIJN nou eenmaal fysiek! Een goede fysio-/manueel therapeut moet op dit moment een perfecte gereedschapskist hebben om het fysieke lichaam ter degen op stoornissen te onderzoeken, dan moet hij het pijn-klaag patroon kunnen interpreteren met de moderne neurowetenschappen zoals die nu voorhanden zijn, en dan moet hij in staat zijn om mensen met jou zogenaamde “energielek” in NIET NEW AGE achting taal een goede educatie over pijn en pijngedrag te geven, met de recente biomedische onderbouwingen daarvan! DAT is pas kosteneffectief en ook nog eens evidence based! Het onvermogen van veel collega om het fysieke deel goed te onderzoeken mag niet worden gemaskeerd met het verbannen van de patiënt naar energielekken!
Ik roep je met klem op je verre te houden van energielekken en andere alternatieve lekken, want straks krijgen we nog KNGF richtlijnen met energiedrankjes erin. De patiënt komt alleen als hij een probleem heeft, en een modern werkende fysio-/manueel therapeut heeft de tools om de klacht te beoordelen op het niveau van weefsels en herstelcapaciteiten, en daar hoort moderne neuroscience gewoon bij, heel fysiek dus!
Kijk eens naar de ontwikkelingen in o.a. Australie waar pijn educatie een verplicht vak is voor fysiotherapeuten en we ons verre moeten houden van de valkuilen als genoemd in jouw tekst!
Groet, Michiel Trouw
Beste Michiel,
Leuk dat je zo snel reageert.
Wat betreft je vraag; De context vanuit waar ik spreek is die van het werkveld van Ergo Optima. Mijn visie wordt misschien wat duidelijker in het vervolg op deze column.
Groet, Mirjam van Roer
Beste Mirjam,
Op jullie site lees ik:
‘We werken doelbewust en resultaatgericht. Dat betekent dat we vooraf onderzoeken wat u wilt bereiken, doelen bepalen en dat we werken vanuit oplossingen en mogelijkheden. U ervaart de voordelen van gezond gedrag en u krijgt inzicht in wat u zelf kunt doen.’
Ik mis hierin de belangrijkste fase van probleemoplossing, namelijk onderzoek en analyse van het probleem (ook wel ‘diagnose’ genoemd).
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
Beste Peter,
Bedankt voor je feedback.
Een gedegen inventarisatie en analyse van het probleem vormen uiteraard de basis van onze werkwijze (wel altijd gericht op het doel of het resultaat en met als uitgangspunt het werken vanuit mogelijkheden).
Vriendelijke groet, Mirjam van Roer
Beste Mirjam,
Dat zou ik dan ook op jullie site zetten want een gedegen probleemanalyse lijkt mij het hart van een professionele werkwijze.
Overigens zit er iets lastigs in je antwoord: altijd gericht op het doel….
Dat lijkt op een merkwaardige redenering: vanuit het doel een analyse.
Maar misschien kun je concrete casus inbrengen waar een en ander meer helder wordt.
Met groeten,
Peter van der Salm.
Zolang ik me de afgelopen 33 jaar kan herinneren heeft men het er al over dat de kosten van de gezondheidszorg “de pan uitrijzen”.
Die formulering is sindsdien zo vaak gebruikt dat hij sleets begint te worden en aan geloofwaardigheid begint in te boeten.
En telkens weer zegt men dan dat het nu ècht te gek wordt en dat het stelsel onhoudbaar wordt als het zo doorgaat.
En al 33 jaar gaat het gewoon zo door.
Er rijst heel veel “de pan uit”, maar de wereld draait op dezelfde manier onverstoorbaar door.
Waarom laten wij als fysiotherapeuten telkens weer aanpraten dat wij verantwoordelijk zijn voor de “onbeheersbare kostenstijgingen” in de zorg?