In 2006 deden meer ouderen (55 tot 80 jaar) met een langdurig laag inkomen een beroep op de medisch specialist en de fysiotherapeut dan ouderen met een inkomen boven de lage-inkomensgrens.
Er bestond echter nagenoeg geen verschil in huisartscontacten tussen beide groepen. Van de 55- tot 80-jarigen heeft 3 procent een langdurig laag inkomen. Opleiding speelt niet of nauwelijks een rol bij het medisch zorggebruik van ouderen.
Meer naar de specialist, evenveel naar de huisarts
Van de Nederlandse 55-plussers met een langdurig laag inkomen consulteerden zeven op de tien ten minste 1 keer per jaar een specialist. Bij ouderen met een inkomen boven de lage-inkomensgrens was het beroep op de specialist een stuk kleiner. Iets meer dan de helft raadpleegde een specialist. Het percentage ouderen met een langdurig laag inkomen dat naar de huisarts gaat is daarentegen ongeveer hetzelfde als het percentage ouderen met een betere inkomenspositie.
Ook meer naar de fysiotherapeut
Ruim een derde van de ouderen met een langdurig laag inkomen bezocht ten minste een keer in het jaar de fysiotherapeut. Onder ouderen met een hoger inkomen lag dat aandeel een stuk lager. Van deze groep ging bijna een kwart naar de fysiotherapeut.
Opleiding speelt nauwelijks een rol
Naast inkomen wordt opleiding ook vaak gebruikt om sociaaleconomische indelingen te maken. Tegen de verwachtingen in blijkt opleiding bij het raadplegen van huisarts, fysiotherapeut of medisch specialist door ouderen nauwelijks een rol te spelen. Evenveel 55- tot 80-jarigen met een lage opleiding als met een hoge opleiding doen een beroep op zorg.
Bron: CBS
