Er heerst onrust in het werkveld van de eerstelijns fysiotherapie. In praktijken die met variabele beloning werken, is namelijk discussie ontstaan over vakantiegeld en doorbetaling van salaris tijdens vrije dagen. De betalingsmethodiek bij variabele beloning is voor zowel werknemers als werkgevers al jaren duidelijk: vakantiegeld en -dagen zijn onderdeel van het all-in salaris. Nu heeft een jurist er in diverse media op gewezen dat deze salarisafspraken niet (meer) voldoen aan de huidige wettelijke eisen.
Daarmee is een situatie ontstaan waarin juridische procedures ernstige gevaren met zich meebrengen voor de verhoudingen binnen praktijken, het imago en de positie van de branche, exploitaties, werkgelegenheid en vernieuwing binnen de branche. Dat zou ook ten koste gaan van datgene waarvoor we met zijn allen staan: goede patiëntenzorg. Het is nu zaak dat de onrust en de gevaren voor het werkveld van de eerstelijns fysiotherapie zo snel mogelijk worden weggenomen.
Als werkgeversvereniging neemt de WVF haar verantwoordelijkheid. Nu goedbedoelde en duidelijke afspraken uit het verleden ter discussie staan, moeten we die afspraken waar nodig repareren, conform de oorspronkelijke en gezamenlijke bedoeling van variabele beloning. Voor de langere termijn dienen de FDV en de WVF gezamenlijk nieuwe afspraken omtrent arbeidsvoorwaarden voor de eerstelijns fysiotherapie te ontwikkelen. Voor de tussentijd moet er ook een oplossing komen. Deze bestaat naar onze mening uit een addendum bij arbeidsovereenkomsten, waarin afspraken over de componenten van variabele beloning, het all-in loon, vastgelegd worden, zodanig dat de formulering voldoet aan alle wettelijke eisen in Nederland en Europa.
De WVF heeft getracht tot een gezamenlijk communiqué met de FDV te komen. Aangezien de FDV meer tijd nodig heeft haar standpunt te formuleren is dit op dit moment nog niet gelukt. De WVF vertrouwt er op, om op korte termijn alsnog met een gezamenlijk standpunt naar buiten te kunnen treden.
Mocht u naar aanleiding van dit communiqué vragen voor de WVF hebben dan kunt u contact opnemen via info@wvf.nu
Namens het bestuur WVF:
Daan Spanjersberg
Voorzitter WVF
Mooi dat alle partijen er nu van overtuigd zijn dat de huidige systematiek van “loonkosten werkgever” zeer veel onduidelijkheid geeft onder zowel werkgevers als werknemers als derden (bijvoorbeeld hypotheekadviseurs).
In onze redelijk grote praktijk zijn wij nu in goede vrede bezig de arbeidsovereenkomsten en de beloningen om te zetten in een zogenaamd min-max contract met een vast uurloon. De flexibiliteit voor de werkgever blijft bij drukke en stille tijden, werknemers kunnen beter met elkaar vergeleken worden -Wij hadden 102 verschillende vergoedingstarieven – , wij voldoen hiermee aan wettelijke eisen EN de werkgeverslasten liggen vanaf 2018 waar ze horen te liggen bij de werkgever.
In mijn carrière van 30 jaar als accountant, personeelsmanager en financieel manager ben ik dit beloningssysteem “loonkosten werkgever” nog nooit tegen gekomen. Ik wist niet wat ik zag toen ik fysiotherapeut werd!!!
Het zou mooi zijn als wij fysiotherapeuten niet alleen op ons vakgebied professioneel zouden handelen, maar ook op het gebied van personeelszaken en arbeidsvoorwaarden. Hieraan wil ik graag meehelpen.
Een redelijk geïnformeerde fysiotherapeut.
“In mijn carrière van 30 jaar als accountant, personeelsmanager en financieel manager ben ik dit beloningssysteem “loonkosten werkgever” nog nooit tegen gekomen. Ik wist niet wat ik zag toen ik fysiotherapeut werd!!!”
Klopt helemaal. Iedereen, vooral de werkgevers, hebben altijd zo gewerkt en hebben er nooit bij stil gestaan wat voor een bizarre constructies er zijn in de fysiotherapie. Of zij vonden het wel goed zo, elk ondernemersrisico afwentelen op werknemers.
Waar ik mij vooral over verbaas is dat het KNGF, willens en wetens, dit jarenlang in stand en onbesproken heeft gehouden. Het is eigenlijk ook alleen een werkgeversclub zo blijkt maar weer.
Hoe heet dat proactief zijn. Nadenken over de toekomst. Dit sneeuwt wel eens onder door drukte van de dag.
In ieder geval is het KNGF sinds 2012 druk bezig om werknemers en werkgevers om tafel te krijgen over arbeidsvoorwaarden. Ze zag toe al het nut van een CAO in. In dat jaar heb ik met enkele bestuursleden hierover in het kader van een bestuursfunctie van de werknemersvereniging gesproken.
Het KNGF vertegenwoordigt zowel de werkgevers als de werknemers in de branche en kan in dit onderhandelingsproces alleen ons, werkgevers en werknemers, ondersteunen om goede keuzes te maken.
Laten we in ieder geval van het verleden leren en zorgen dat we samen ook rond de arbeidsvoorwaarden duidelijkheid scheppen.