Polsspalken verlichten de pijn in de pols bij mensen met reumatoïde artritis, een chronische vorm van ontstekingsreuma. Dat stelt Martine Veehof, die vandaag aan de Universiteit Twente promoveert bij de faculteit Gedragswetenschappen.
Slechts een deel van de specialisten blijkt het gebruik van polsspalken voor te schrijven. Om het voorschrijven en vergoeden ervan te rechtvaardigen heeft Martine Veehof patiënten van het Medisch Spectrum Twente en de Ziekenhuisgroep Twente onderzocht op het effect van het dragen van een polsspalk. Daartoe kregen patiënten met reumatoïde artritis die last hadden van een ontstoken en pijnlijke pols vier weken lang een polsspalk om; een controlegroep werd alleen op de gebruikelijke wijze behandeld. Een maand later bleken er opmerkelijke verschillen voor te komen in pijnklachten: de spalkgroep had 32% minder pijnklachten, tegen de controlegroep juist 17% méér. Het dragen van een polsspalk is dus een effect hulpmiddel om pijnklachten in de pols te verminderen, constateert de Twentse gezondheidswetenschapper en ergotherapeut.
In het belang van het onderzoek moesten patiënten de polsspalk zoveel mogelijk volgens het voorgeschreven advies dragen. De praktijk leert echter vaak anders. Om inzicht te krijgen in de motieven van patiënten om een polsspalk te dragen en de ervaren barrières, heeft Veehof voorafgaande aan het onderzoek interviews met patiënten afgenomen. De belangrijkste redenen om een polsspalk te gebruiken waren: afname van pijnklachten, steun en rust. Als patiënten daar toch van afzagen, kwam dat bijvoorbeeld omdat ze zich belemmerd voelden in de alledaagse activiteiten of omdat de spalk nat en vies werd. Naar aanleiding van deze interviews heeft Veehof strategieën ontwikkeld en toegepast die het gebruik van dit hulpmiddel kunnen stimuleren (zoals: twee polsspalken voorschrijven, een polsspalk voor de optimale pasvorm laten aanmeten door de ergotherapeut, voorlichting en keuze uit verschillende soorten spalken).
Bron: Universiteit Twente
