Niet alleen zoeken naar de oorzaak van pijn

Artsen en tandartsen zouden bij patiënten met langer bestaande pijn in en rond de mond niet alleen moeten zoeken naar de lichamelijke oorzaak van de pijn maar ook naar de verwerking en de gevolgen ervan. Dat zegt UMCG-promovendus Geerten-Has Tjakkes. “Een eindeloze reeks onderzoeken naar de oorzaak kan frustrerend zijn voor zowel de patiënt als de behandelaar.”

Tjakkes onderscheidt in zijn onderzoek voor de beoordeling van orofaciale pijn drie niveaus: de stimulus van pijn (door oorspronkelijke weefselschade), de verwerking ervan (door het zenuwstelsel) en de consequenties (lichamelijke en psychosociale gevolgen). Zijn stelling is dat het vooral bij chronische pijn niet altijd zinvol is om nog te zoeken naar de oorzaak van de pijn, omdat die veelal niet meer te vinden is.

Voor de diagnostiek van de stimulus en de verwerking ziet Tjakkes een belangrijke rol weggelegd voor onder meer de farmacodiagnostische test. Daarbij worden na elkaar verschillende medicamenten intraveneus toegediend, waardoor soms kan worden bepaald van welk pijnmechanisme sprake is.

Ook zou de arts meer aandacht moeten besteden aan de lichamelijke en psychosociale consequenties van de pijn, stelt Tjakkes. Een patiënt kan er baat bij hebben wanneer de teruggang in de kwaliteit van leven bespreekbaar wordt gemaakt.

Geerten-Has Tjakkes (Assen, 1979) verrichte zijn promotieonderzoek bij de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het UMCG, binnen de onderzoeksschool SHARE. Tjakkes werkt als tandarts en zit in het laatste jaar van zijn opleiding tot paradontoloog bij het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde van het UMCG.

Bron: rug.nl