Fysiotherapeute helpt slachtoffers tsunami

21

Fysiotherapeute Ineke de Jonge uit Eefde vertrekt morgen naar Lhoknga in Atjeh. Daar begint zij een revalidatiecentrum voor de slachtoffers van de tsunami. Vanuit Nederland krijgt zij daarbij financiële steun van de Deventer Stichting Wederopbouw Atjeh en van de FDEO (Fysiotherapeuten in Deventer en omgeving), een samenwerkingsverband tussen zes praktijken voor fysiotherapie.

- tekst gaat verder na deze advertentie -


FysioVacature, de vacaturesite voor de fysiotherapeut

De tsunami heeft diepe indruk gemaakt op FDEO. Fysiotherapeut Paul Kokke, die met het echtpaar Arendsen een praktijk heeft in Colmschate, zocht contact met de SWA: ‘Mensen die gewond zijn geraakt bij de tsunami zijn geholpen. Maar het ontbreekt aan nazorg. Revalidatiehulp komt pas als de noodhulp op gang is. Het gaat er om dat mensen weer hun werk kunnen doen.’ SWA ontving het idee om projectmatige hulp te krijgen van de fysiotherapeuten met open armen.

De Jonge heeft met haar dochter een fysiotherapiepraktijk in Eefde. “Ik had iets over dit initiatief gelezen. Omdat er steeds meer over gepraat werd kwam ik in november in contact met FDEO.” Kokke toont haar in zijn praktijkruimte de voor Lonknga ingezamelde materialen. Op een oefenmat liggen braces, bandages, zwachtels en verschillende soorten tapes. Op de tafel staat een model van een wervelkolom pontificaal tussen anatomische platen, opblaasbare oefenmaterialen en kleine apparatuur en klei om bijvoorbeeld de spieren van de hand te trainen.

De Jonge reageert blij verrast. “Ik heb geregeld dat ik tien kilo extra bagage mag meenemen’, lacht zij. Zij kijkt vol verwachting uit naar haar zes weken durende verblijf in Indonesië. ‘Dat moet ook wel. Ik lever mijn tijd en mijn salaris in.” Zij heeft vaker in het buitenland gewerkt: “Ik heb kliniekjes opgezet en ingericht en revalidatiehulp gegeven. Twee jaar geleden voor het laatst. Toen heb ik een kindertehuis in Ethiopië opgestart in drie weken, ook met de hulp van een stichting op de achtergrond.”

Omdat zij eerder drie jaar in Surabaya heeft gewoond is De Jonge vertrouwd met de taal en de cultuur. Zij weet dan ook precies wat ze in Lonknga wil doen. “Eerst kennismaken, inventariseren wat er nodig is en structuur aanbrengen. Het gebouw is er, hopelijk is het klaar. Anders begin ik te werken vanuit het ziekenhuis of in de stad.”

Het materiaal dat zij uit Nederland meeneemt is in Lhoknga niet te krijgen. Een behandelbank en meubilair laat zij ter plekke maken. “Plastic en schuimrubber is overal in de wereld te krijgen. Een hekwerk om touwen en gewichten aan op te hangen en een looprek kunnen zij daar maken.”

De Jonge wil ook in contact komen met de lokale fysiotherapeuten. “Mensen die de basisbeginselen van de fysiotherapie kennen, wil ik gericht trainen. Hen leren hoe de spierkracht kan worden verbeterd en de mobiliteit van de mensen kan worden vergroot.”

Ook na De Jonges terugkeer laat FDEO het project doorlopen. Kokke: “Eventueel zenden wij weer iemand uit, bij voorbeeld na twee maanden. Maar het mooist is het als iemand uit de lokale bevolking het daar kan overnemen. Wij blijven contact houden en kunnen voor hulpmaterialen zorgen.”

Belangstellenden en financiële steun zijn welkom. Voor meer informatie e-mail: arendsenkokke@planet.nl.

Bron: Stentor