Steeds meer mensen krijgen op jongere leeftijd te maken met een versleten knie (artrose). Een knieprothese is dan niet altijd de ideale oplossing. In de Sint Maartenskliniek in Woerden loopt momenteel een onderzoek naar een andere mogelijke behandeling voor deze patiënten: de kniedistractie. Arts-onderzoeker Karen Wiegant en orthopedisch chirurg Sander Spruijt geven uitleg.
De studie is een samenwerking tussen het Universitair Medisch Centrum Utrecht en de Sint Maartenskliniek Woerden”, vertelt Wiegant. “De meeste studiepatiënten worden in Woerden behandeld. Sander Spruijt en Ronald van Heerwaarden zijn erbij betrokken als orthopeed.” Bij kniedistractie wordt enkele millimeters ruimte gecreëerd tussen de twee delen van het kniegewricht. Er gaan vier pennen in het bovenbeen en vier in het onderbeen. Aan de zijkanten van het been zijn deze verbonden door buizen met daarin een veer die uitgedraaid kan worden. Dit ‘frame’ blijft zes weken zitten. Spruijt: “Door het oprekken van de knie wordt het versleten kraakbeen ontlast en krijgt het tijd te herstellen. Vanuit eerdere studies naar gewrichtsdistractie is gebleken dat dit bij ruim zeventig procent van de patiënten leidt tot een duidelijke vermindering van klachten. Bovendien blijkt dat het kraakbeen in volume toeneemt.”
Geen ‘light-behandeling’
Als patiënten het frame om hebben, is de artrosepijn weg. “Maar ze hebben wel last van de pennen”, legt Spruijt uit. “Het is zeker geen ‘light-behandeling’. De revalidatie is langer dan bij een totale knieprothese. Doordat de pennen van het frame door de huid heen gaan, is er een verhoogd risico op infecties van de huid. Gelukkig kunnen we dat goed behandelen.” Patiënten moeten behoorlijk wennen aan het frame. En als het frame verwijderd is, kan de artrosepijn in eerste instantie terugkomen omdat het kraakbeen er enkele maanden over doet om te herstellen. “Patiënten moeten na de behandeling inderdaad even geduld hebben. Het kraakbeen groeit dan namelijk nog aan doordat het gestimuleerd wordt tijdens belasting”, zegt Wiegant.
Niet voor iedereen
Kniedistractie wordt nu alleen nog in onderzoeksverband toegepast. Hierbij wordt gewrichtsdistractie vergeleken met ofwel de standsverandering van het gewricht (tibiakop osteotomie), ofwel de totale knieprothese. Wiegant: “Er gelden specifieke criteria voor patiënten om te kunnen meedoen aan de studie. We hanteren bijvoorbeeld een strikte maximum leeftijd, want op oudere leeftijd herstelt het kraakbeen zich minder goed. Aanleg en genetica spelen daarbij ook een rol. Wanneer er weinig kans is op herstel en aangroei van kraakbeen, heeft kniedistractie weinig nut. We bekijken dat per patiënt.” Ook moeten patiënten in aanmerking komen voor de andere behandeling; de osteotomie of de totale knieprothese. Loting bepaalt namelijk welke behandeling de patiënt krijgt. “Dat weten we niet van tevoren. Een patiënt moet dus voor beide behandelingen in zijn”, aldus Spruijt.
Gewrichten sparen
“Wij zijn voorstander van het zoveel mogelijk sparen van de gewrichten”, betoogt Spruijt. “Je eigen knie voelt altijd prettiger dan een kunstknie. Zo bewaar je bij kniedistractie of een osteotomie bijvoorbeeld de tastzin in je gewricht, terwijl die bij een knieprothese grotendeels verloren gaat. Een ander voordeel is dat je na een osteotomie of kniedistractie alsnog een totale knieprothese kunt doen als dat noodzakelijk is. Je verbrandt geen schepen achter je. Een knieprothese is echter onomkeerbaar.”
Vervanging voorkomen
Beiden benadrukken trouwens dat ze met distractie geen alternatief zoeken voor een prothese. Wiegant: “De totale knieprothese is een heel goed product. We zoeken met het onderzoek juist manieren om ook de patiënten tussen 40 en 65 jaar te kunnen helpen. Die groep beweegt namelijk veel, waardoor een knieprothese snel slijt. Het vervangen van een knieprothese, de zogeheten knierevisie, is een ingrijpende en kostbare ingreep. Met kniedistractie als aanvulling op onze behandelingen hopen we het aantal knierevisies te kunnen terugdringen.”
Meten is weten
“Over twee jaar kunnen we pas met echte resultaten naar buiten komen”, blikt Karen Wiegant alvast vooruit. “Nu is de studie nog volop bezig. We meten onder andere hoe het met de pijn is, het functioneren, de tevredenheid en de verwachting van de patiënt. Maar we kijken uiteraard ook naar de dikte van het kraakbeen, hoe het groeit en of het stand houdt.” Sander Spruijt heeft in ieder geval een goed gevoel over de resultaten. “Ik heb de indruk dat distractie qua resultaat niet onder doet voor de totale knieprothese. We zien dat er een patiëntengroep is die hiermee geholpen wordt. Het smaakt in ieder geval naar meer!”
De onderzoeksgroep waarin kniedistractie wordt vergeleken met tibiakop osteotomie heeft het maximale aantal deelnemers bereikt. In de ‘knieprothesegroep’ zijn wel nog enkele plekken vrij. Patiënten kunnen voor meer informatie of een aanmelding contact opnemen met Karen Wiegant via k.wiegant@maartenskliniek.nl.
Patiëntenquotes
– “Na verwijdering van het frame moest ik enkele weken met krukken lopen. Toen kwam de pijn wel weer even terug, maar sinds een paar maanden ben ik pijnvrij.”
– “Op de foto’s is enig kraakbeenherstel te zien. Ik kan nu zelfs weer tennissen. Dat had ik nooit durven dromen!”
– “Het is nogal een ingreep. Ze maken acht gaten in je been en daar worden pennen in geboord. Die steken uit, dus het is qua kleding best lastig.”
– “Na zes weken werd het frame verwijderd. Onderzoek toont aan dat er inderdaad meer kraakbeen in mijn kniegewricht zit en dat merk ik ook. Binnenkort kan ik weer werken.
Download de Patiëntenfolder Kniedistractie PDF
Download de Informatiebrief_gewrichtsdistractie versus knie prothese PDF
Bron: Sint Maartenskliniek
Interessante innovatie, die het onderzoeken waard is. Maar de hamvraag is natuurlijk hoe lang het nieuw gevormde kraakbeen intact blijft. Oftewel: hoe zijn de resultaten op de middellange termijn?
Ls, ongeveer 20 jaar geleden is er ook al eens een artikel gepubliceerd waarin wetenschappelijk onderzocht was dat traktie een positief effekt had op de artroseklachten.
Dat verbaasde mij toen al niet. Ik ga er al jaren van uit dat artrose ontstaat door een kontinue hypertoni van de spieren die op het betreffende gewricht werken. Deze verhoogde spanning heeft een komprimerend effekt op het gewricht waardoor het schuivende deel van de gewrichtsbeweging een verhoogde wrijving krijgt, daardoor niet voldoende kompensatoir mee kan bewegen en dus het natuurlijke verloop van de gewrichtsbeweging zal belemmeren.
Een simpel praktijkvoorbeeld maakt dat mijn kliënten altijd snel duidelijk. Als ik mijn ontspannen hand beweeg tov. mijn onderarm zal deze beweging soepel en ontspannen in de pols verlopen. Als ik vervolgens een vuist maak en daarmee dezelfde bewegingen maak voel je dat deze beweging ineens stroef en een beetje krakend plaatsvind. De kompressie tgv. de spierspanning perst de synovia naar de zijkant en de gewrichtsoppervlakken komen in een intensiever kontakt met elkaar.
Een fietsenmaker zei daarover:’ … als ik me dus zo gespannen houd, pers ik de olie uit mijn kogellagers!’.
Zie daar de reden van het ontstaan van de artrose. De spanningsklachten van nu zijn de artroseklachten van later.
Dus … niet erg verbazend dat ruimte scheppen tussen de gewrichtsoppervlakken een helend effekt heeft op dat vastgelopen gewricht. Dat dat operatief moet is het uiterste middel. Eerder zou je die mensen kunnen helpen zich van hun spanningen bewust te worden dmv. massage en relaxatieoefeningen.
Jos van Houwelingen
Utrecht
Fysiotherapeut/Haptotherapeut.
Ps. is de ‘bio’ ook weer terug in het BPS-model (Pijn-periodiek 2)
Beste Jos,
Het gaat hier over een heel andere vorm van tractie. De manuele, kortdurende en intermitterende tractie waar jij het over hebt, daarvan wordt gedacht dat ze het kapsel stimuleert qua aanmaak van smeermiddelen en andere gunstige stoffen. En kapselverklevingen en/of -verkortingen opheffen, dat doet natuurlijk ook goed, al bereik je dat veel beter met 3D-mobilisaties. Ik denk niet dat gewrichtstractie de spierspanning wezenlijk vermindert, noch dat tonusverlaging een wezenlijk effect op artrose heeft.
Waar je wel gelijk in hebt is dat de manuele behandelingen als boven beschreven effectief zijn bij artrose. Het bewijs daarvan is relatief recent nog (opnieuw) geleverd door Hoeksma et al, zie http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15478147.
Beste Frank, ik raad je aan mijn artikel nog eens, rustig te lezen.
Ik heb hem nogmaals doorgelezen, maar zie geen reden om mijn mening te veranderen. Je hebt wel gelijk dat als je een vuist tijdens polsbewegingen maakt er iets meer druk op het kraakbeen komt te staan, maar als iemand loopt zijn er constant fases van aan- en ontspanning, anders kun je niet lopen.
Geen constante aanspanning, dus. En knieën en heupen zijn de meest aangedane gewrichten als het gaat om artrose. Pas als het pijn gaat doen, als er dus al artrose opgetreden is, gaan mensen afwijkend lopen. En dan in eerste instantie alleen nog in het begin, de bekende startpijn.
Beste Frank, jij leest dat ik behandel met manuele, kortdurende en intermitterende traktie. Ik behandel niet met traktie. Wat ik zeggen wil in mijn reaktie is dat het de hypertoni is die een kontenue kompressie veroorzaakt op de gewrichtsvlakken. Deze kompressie is (natuurlijk) een lichte variant van dat polsvoorbeeld maar deze kompressie houdt wel het leven lang aan! Hierdoor wordt het gewricht in al zijn bewegingen ekstra belast. En ook in rust en ook ‘s nachts. Tonusverlaging geeft dekompressie en brengt het gewricht weer terug in zijn basis/adequate spanning. En dat is waar het artikel waar we op reageren over gaat.
Ik ben een leek dus of het voor mij toegestaan is hier op te reageren weet ik niet. Dat zal ik wel horen.
Mijn vraag is of een distractie op lange termijn een oplossing is voor mensen met een O-been. Zal na verloop van tijd het herstelde kraakbeen niet opnieuw in verval raken? Biedt een osteotomie in dit geval niet meer zekerheid, omdat de binnenkant van de knie dan permanent meer ontzien wordt? Of kan er bij distractie op een of andere manier ook een kleine kanteling van het onderbeen plaatsvinden?
Beste M,
Op een regenachtige zaterdagmiddag kom ik op dit forum terecht. Ikzelf geef yogalessen o.a. binnen een fysiotherapiepraktijk. Uit (eigen) ervaring en via ervaringen van collega’s heb ik meerdere malen gezien dat de stand van O-benen te corrigeren is met de juiste yoga-oefeningen. Het gaat hier om vooral het versterken van de buitenkant van de beenspieren en heupspieren en op de juiste manier. Wellicht is het een optie wanneer je op zoek gaat naar een yoga-school in je omgeving alwaar een goede kennis is van anatomie.
@ Jos:
Jij maakt een semi-wetenschappelijke meeliftkoppeling tussen de tractie toegepast in de St. Maartenskliniek en jouw theorie dat artrose wordt veroorzaakt door verhoogde spiertonus. Dat vind ik een zeer onterechte koppeling. De theorie dat artrose wordt veroorzaakt door een verhoogde spiertonus, daar is volgens mij geen enkel bewijs voor, en is in het geheel niet de basis voor de tractiemethode in de St. Maartenskliniek. Daar gaat het mij om.
@ M. Rijckaert:
Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat, behalve een familiaire factor, artrose hoofdzakelijk veroorzaakt wordt door twee zaken: inactiviteit (‘rust roest’) en partiële overbelasting, dus overbelasting van een deel van het gewricht. Dat laatste ontstaat meestal doordat het gewricht niet goed (meer) spoort, doordat door een blessure of aangeboren afwijking er geen gelijke drukverdeling meer is.
Dat laatste is ook het geval bij O-benen. En dat los je inderdaad het beste op met een standscorrectie; de St. Maartentractie zal daar hooguit tijdelijk verbetering in brengen, zou ik zo denken. Als het dat al doet. Jij spreekt overigens over O-been i.p.v. O-benen? Heb jij maar één O-been?
Nee, links wat meer dan rechts, maar wel twee inderdaad. Ik sprak even in enkelvoud over de knie die problemen geeft.
Beste Frank en H., als je je alleen maar verlaat op wat wetenschappelijk bewezen is verlaat je je eigen wijsheid. En dat wetenschappelijke is oha. slechts bekeken vanuit het perspektief dat de mens een mecanodoos is waar alles voorspelbaar en begrijpbaar aan is. Als ik iemand behandeld heb met artroseklachten en de behandelserie is klaar en er zijn geen klachten meer, is er dan geen artrose meer??? Hoe wetenschappelijk is dus die koppeling van pijn aan de artrose? Laat je niet op een dwaalspoor brengen. Denk vooral zelf goed na en let goed op wat de kliënt allemaal verteld.
Het traktie ekspiriment is dus ondersteunend voor mijn inzichten. De kompressie (door hypertoni) is weg dus het gewricht kan weer gaan herstellen.
Nogmaals: de spanningsklachten van toen zijn door de tand des tijd nu artroseklachten geworden.
Jos,
Ik vind je manier van redeneren bedroevend.
Beste Jos en Frank,
Als vakleek maar ervaringsdeskundige wat betreft artroseklachten en bijbehorende behandelingen, lees ik met belangstelling en ook enige verbazing jullie argumentenwisseling in deze kwestie.
Mijns inziens zijn de bijdragen van Jos hier eigenlijk niet op haar plaats. Hij poogt op volstrekt oneigenlijke wijze aandacht te vragen voor een eigen, bewust niet wetenschappelijk onderbouwde, visie. Van enige samenhang met het artikel over het distractieonderzoek is hierbij dan ook geen sprake. Bij dit laatste wordt ook nergens gesproken over tractie, anders dan in distractie bedoeld als tijdelijk wegnemen van het contact tussen beide gewrichtsvlakken van de knie. Zoveel is een leek die aardig kan lezen wel duidelijk.
Ik volg hierbij, en begrijp heel duidelijk, de reacties van Frank. Complimenen voor de geduldige wijze waarop hij het onwetenschappelijk en warrige relaas van Jos pareert.
Jammer maar begrijpelijk om geen bijval te krijgen. Voelt wel een beetje eenzaam. But … that’s life.
Edoch, innovatie kun je toch echt niet van de wetenschap verwachten. Die komt uit de praktijkervaring (inmiddels ruim 35 jaar).
Wellicht treft mij hier het historische lot van vernieuwers; erkenning komt pas na je dood :).
Goedemiddag,
ik kamp al bijna 2 jaar met knieproblemen.
Mijn rechterknie heeft een kijkoperatie ondergaan en gaat nu aardig. Ik ervaar bij belasting echter wel nog stijfheid.
Tijdens mijn revalidatie heb ik ook last van mijn linkerknie gekregen (overbelasting).. Deze is voornamelijk stijf bij lang zitten (o.a. in de auto).
Ik kom hier echter maar niet vanaf. In het Erasmus mc word aangegeven dat dit Patella Chrondropathie is.
Echter of ik nu bij een Orthopeed komt of een fysiotherapeut is vaak het antwoord dat ze weinig met stijfheid kunnen.
Zien jullie nog mogelijkheden hierin?
Alvast Bedankt
Stijfheid van een gewricht kun je altijd toeschrijven aan onbewuste te hoge spanningen van de “kniespieren”. Je ervaart dat niet zo maar die spanning heeft een vastzettend effent op het kniegewricht. Laat je fysiotherapeut je bovenbeenspieren (quadriceps) eens voorzichtig wat oprekken en daarna het hele been een ontspannende massage geven. ..
Hoi Jos,
ik ga dit zeker voorstellen.
Heb jij of anderen ervaring om op deze manier patella chondropathie op te lossen?
Gr.
Voor de stelling “stijfheid van een gewricht kun je altijd toeschrijven aan onbewuste te hoge spanningen van de “kniespieren”” is geen enkel bewijs, zoals de voorgaande discussie aantoont.
In de reguliere fysiotherapie en de reguliere medische wereld wordt patellaire chondropathie toegeschreven aan overbelasting, een niet goed sporen van de patella tussen de twee femurcondylen of de combinatie daarvan. Afgezien van genetische aanleg.
Mijn advies zou zijn om een goede sportfysiotherapeut op te zoeken.
De oplossing zou je in methoden moeten zoeken die
Hoi Frank,
bedankt voor je antwoord.
Bij mij lijkt het zijn gekomen tijdens de revalidatie van mijn rechterknie. De linkerknie is toen meer belast.
Wat me in het algemeen zorgen baat zijn de vele verschillende meningen en de vaak onwetenheid hoe het probleem op te lossen.
Ken je toevallig specialisten op dit gebied?
Alvast Bedankt
Beste Mvd,
Dat valt heel erg mee, de verschillende meningen op dit gebied. Zoals ik al zei is de reguliere (para)medische geneeskunde de mening toegedaan, op basis van ervaring en wetenschappelijk onderzoek, dat dit veroorzaakt wordt door overbelasting, een niet goed sporen van de patella tussen de twee femurcondylen of een combinatie daarvan. Afgezien van genetische aanleg.
En jouw verhaal bevestigt dat nog maar weer eens: doordat de linkerknie meer moest doen dan normaal zijn de klachten ontstaan.
De fysiotherapeutische specialisten op dit gebied zijn de sportfysiotherapeuten, omdat het bij sporters het meest voorkomt, vooral bij sporten waarbij veel gesprongen wordt. Het wordt dan ook vaak ‘jumpers’s knee’ genoemd, alhoewel het ook regelmatig voorkomt bij hardlopers.
Superspecialisten — sportfysiotherapeuten met veel ervaring met deze specifieke klacht — zullen er wellicht ook enkele zijn in Nederland, maar wie dat zijn weet ik niet. Wel weet ik dat er een sportfysiotherapeutische submethode is die daarop gericht is, de McConnell-methode. Die bestaat uit een aparte tapingtechniek en gerichte oefeningen om de patella weer goed te laten sporen.
Je zou de sportfysiotherapeut(en) in je omgeving kunnen vragen of men die submethode beheerst en/of men ervaring heeft met patellaire chondropathie.
De gemiddelde normale, niet-gespecialiseerde fysiotherapeuten zullen er niet veel ervaring mee hebben zou ik zo denken. Hetgeen kan verklaren dat je veel onwetendheid bent tegengekomen.
Hetzelfde geldt, alhoewel in aanmerkelijk mindere mate, voor orthopeden. En sowieso kunnen orthopeden er zelf weinig aan doen; zij verwijzen meestal door naar een (sport)fysiotherapeut of raden een simpel tape-bandje aan, onder de patella.
Mijn advies is dus nog steeds om een sportfysiotherapeut op te zoeken, bij voorkeur een met ervaring hiermee.
Hallo Mvd, dat is nou typisch gezondheidsland. Iedere hulpverlener ontwikkelt op de duur een eigen inzicht al dan niet gebaseerd op ‘wetenschappelijke’ basis. Feit is dat een mens geen voorspelbare machine is maar een psychologisch aangestuurd en op overleven ingesteld wezen is.
Omdat dat niet erkend wordt krijg je al die verschillende inzichten. De les is dat je uiteindelijk je eigen dokter moet worden. Laat je adviseren en wat jou het meeste aanspreekt voeg je toe aan je inzichten…
Om het nog iets sterker te maken … hoe meer je gespecialiseerd bent, hoe minder je van gezondheid begrijpt.
Typische gewauwel van een kwakzalver die geld wil verdienen maar geen wetenschappelijke verantwoording wil afleggen over zijn methoden.
Dit keer ben ik het met de laatste bijdrage van Jos eens. Met dien verstande, dat ik denk dat hij erg gespecialiseeerd is in zichzelf en derhalve erg weinig van gezondheid en de bijbehorende zorg begrijpt.
Inderdaad Frank, om cynisch en wellicht sarcastisch van te worden. Maar jij zegt het nuchter en duidelijk.
Fundamentalisten hangen sterk aan hun persoonlijke mening en nemen die aan voor De Waarheid. Er is geen ruimte voor een andere mening. laat staan dat geïnvesteerd wordt in uitwisseling van inzichten. Sterker nog, als een andere mening zich opdringt zal de neiging zijn deze met geweld weg te drukken. Ieder moet die éne mening aanhangen.
Een benauwende wereld.
Dan beschrijf je toch echt jezelf, Jos. Het is namelijk niet mijn persoonlijke mening die ik verdedig, het is de ervaring van anderen plus de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek.
Jij daarentegen hebt niets anders aan te dragen dan jouw persoonlijke mening. Die je zelfs niet wilt herzien als de ervaring en onderzoek anders uitwijzen. Dat is fundamentalisme van de meest kwalijke soort, zeker als het gaat om de gezondheid van anderen.
Ik mag hopen dat je je hebt laten uitschrijven uit het BIG als fysiotherapeut? Want met fysiotherapie hebben jouw klinische en wetenschappelijk redeneertrends niets meer te maken. Helemaal niets meer.
Beste collega’s,
Willen jullie deze flamewar aub beëindigen?
En eventueel verdergaan via de mail nu jullie reacties naar elkaar toch al zo persoonlijk worden.
Voor mij gaat het waarschijnlijk uit lopen op een verwijziging naar en sportarts. Afgelopen week is de MRI gemaakt en ik heb aankomende week de uitslag.
Online kan ik niet echt “specialisten” vinden voor retropatellaire chondropathie.
Heeft er iemand hierin een hele goede tip voor mij?
Alvast Bedankt
Is er al een mogelijkheid om bijvoorbeeld met de methode in Woerden vooraf een visionare of signature-behandeling te krijgen? ( volgens mij doet men dit in Nijmegen)
Ik begrijp dat de Sint Maartensklinieken in Woerden en Nijmegen goed samenwerken.( distractie en stamceltherapie zijn (nog) niet volmaakt )
Als patient zou ik de voorkeur geven voor:
1: Visionaire / Signature behandeling waarbij een operatie-tool in 3D
wordt geprint.
2: Een keramische prothese, waarbij geen metaal in het lichaam komt
3: De nieuwe methode van Dr. Spruijt
Vandaag is uit mijn MRI gekomen dat er lichte onregelmatigheid/irritatie achter de knieschijf zit. Operatie n.v.t.
Word nu doorverwezen naar een sportarts omdat een half jaar fysiotherapie niet heeft geholpen.
Heeft iemand voor mij nog een gouden tip naar iemand die hier veel ervaring mee heeft?
Alvast Bedankt!
Volgens mij, en dit zeg ik omdat ik diverse mensen hierover heb gesproken die hier zeer positieve ervaringen mee hebben:
Probeer te fietsen, ook al is het electrisch.
Ik ken persoonlijk mensen die amper konden lopen , en nu weer aan het werk zijn.
Deze mensen fietsten niet, omdat zij i.v.m. hun werk altijd de auto namen.
Mvrgr.
Peter
Hoi Peter,
lopen/fietsen is bij geen probleem.
Ik krijg de pijn bij autorijden en zitten eenzelfde soort houding.
Na een half jaar allerlei vormen van fysiotherapie heb ik nog geen oplossing gevonden.
wil graag op de hoogte gehouden worden betreffende de distractie
Dag Ria,
8 April mag ik in het UMC naar de voorbereiding om over korte tijd een kniedistractie te “ondergaan” van mijn li. knie in het UMC Utrecht.
Ben hier vanaf eind 2011 mee bezig, was net te laat om mij als proefpersoon aan te melden, heb wel sdeeds contact gehouden met De Maartenskliniek in Woerden.
Kan hierna misschien wat meer vertellen.
Liesbeth.
Als reactie op de beredenering van Jos: is het niet zo dat pijn-> afweerspanning, reflexinhibitie, verminderd functioneel gebruik en dus functieverlies opleverd met als gevolg verhoogde druk in het gewricht met als, mogelijk, gevolg athrose schade geeft? Overigens is het wel bekend dat er mensen zijn met ernstige, aantoonbare arthrose soms weinig pijn ervaren, en soms, bij geringe veranderingen aangetoond, mensen zijn die veel pijn ervaren…
Dag Karin, wat heeft jou reactie met een kniedistractie te maken.
Groet, Liesbeth.
De reacties gaan over kniepijn en ene Mvd over chondropathie en over kniedistractie. Staat vast wat ik gezegd heb, distractie of niet ook met deze factoren spelen een rol na distractie.
Dag beste mensen; Knie-distractie kan alleen bij een geringe schade, doe a.u.b. niet of alle problemen hiermee opgelost kunnen worden, het gevormde kraakbeen is van mindere kwaliteit, en bij grote schade is het twijfelachtig.
Schep geen te hoge verwachtingen kan ik voor mezelf zeggen.
Hallo Peter ,
In januari krijg ik een kniedistractie , ik zou graag van anderen die het al achter de rug hebben willen horen hoe hun ervaring is geweest en het resultaat!
als je facebook hebt, er is daar een groep aangemaakt genaamd kniedistractie.
Dag Arthur,
Op 10 sept. is in het UMC de stellage voor de kniedistractie geplaatst, deze is er, door niet goed communiceren na 7 weken en 1 dag, i.p.v. de beloofde 6 weken uitgehaald, dit is komende vrijdag 5 weken geleden.
Als ik wat jonger zou zijn zou ik het, hoe het nu voelt, ook aan mijn andere knie laten doen. Het is niet niks, zeker de weken met de stellage maar de revalidatie daarna is voor mij zeer voorspoedig verlopen.
Na 2 weken kon ik mijn been op de home trainer met hoog zadel ronddraaien en na 4 weken fietste ik op mijn vouwfiets al aardig rond.
Communiceren is bij het UMC niet hun sterkste punt en aan voorlichting ontbreekt het een en ander nog wel, misschien wordt dit beter, anders gewoon doorvragen.
Je mag mij ook pers. benaderen; l.malsen@home.nl
Beste Liesbeth,
Dank voor je reactie, ik ben hier erg blij mee !
Ik zal je via email contacten ,ik heb nog wel een paar vragen als je dat goed vindt.
Groetjes