Fysiotherapeute Adriana de Wilde uit Ugchelen heeft Zilveren Kruis Achmea voor de rechter gedaagd omdat de zorgverzekeraar na twintig jaar geen zaken meer wil doen met haar.
De zorgverzekeraar wil inzicht waarom ze per patiënt meer behandelingen doet dan gemiddeld. ,,Dat is logisch. Ik ben gespecialiseerd in oedeemtherapie die nodig is bij veel kankerpatiënten. Bij mensen met oedeem is intensieve behandeling nodig. Dat is algemeen bekend”, zei mevrouw De Wilde tegen de kort geding-rechter in Den Haag. De therapeute uit Ugchelen ging niet in op een verzoek van Achmea om een zogeheten audit te houden. ,,Dan moet ik gegevens van mijn patiënten vrijgeven en daar voel ik niks voor. Ik denk dat ik best in een gesprek kan uitleggen hoe ik werk. Ook collega’s van me met deze specialisatie verrichten meer handelingen dan een gewone fysiotherapeut”, zei ze. De advocaat van de zorgverzekeraar liet daarop weten dat De Wilde ook veel meer handelingen verricht dan andere oedeemtherapeuten. De uitspraak op 15 november in de zaak van De Wilde kan dan ook belangrijk zijn voor procedures van andere fysiotherapeuten. De zorgverzekeraar wil daarnaast ruim 7000 euro terug die dit jaar al zijn uitbetaald aan De Wilde.
Het gevolg van het stopzetten van de samenwerking met De Wilde betekent dat haar patiënten, die bij Zilveren Kruis Achmea zijn aangesloten, meer zelf moeten betalen.
Update: Op de volgende pagina staat de uitspraak van de voorzieningenrechter
Bron: destentor.nl
Zilveren kruis vindt dat Adriana teveel behandeld heeft en baseert zich op gemiddelden van collega’s. Dat kan en mag geen maatsstaf zijn. Immers zou het kunnen dat haar patiëntenpopulatie van die populatie van haar collega’s afwijkt en dus meer behandelingen nodig hebben. Ten tweede zou het ook kunnen dat deze minder behandelende collega’s door dit soort dreigementen al zo onder der indruk zijn dat ze te weinig behandelen. Alleen een medicus zou kunnen beoordelen of ze overvloedig en dus inadequaat zou hebben behandeld. Deze zou hiervoor alle gevallen apart moeten bekijken. Ik vermoed dat als men meerdere medici dit zou laten beoordelen er nog wel eens sprake zou kunnen zijn van een behoorlijke redelijkheidmarge.
Ten slotte eist de verzekeraar dan 7000 euro terug, geld voor werk dat daadwerkelijk is verricht. De patiënt is de opdrachtgever en hem/haar is beloofd dat deze zorg door de verzekering wordt gedekt. Deze zou ook wensen dat de therapeute daarvoor adequaat wordt betaald. Als dit nu toch niet zo is zou de verzekeraar dit geld dus bij de patiënt moeten halen. Dit doen ze natuurlijk niet graag om de relatie met de patiënt niet te verstoren. Afhankelijk van de kleine lettertje in de declaratieovereenkomst zou het wel eens zo kunnen zijn dat Adriana dit toch verliest.
Ik ben weer eens blij dat ik zonder contracten werk. Ik hoop dat Adriana hier ook de juiste conclusies uit trekt. Zo ook de patiënten die moeten leren zich zo te verzekeren dat ze geen nadelen ondervinden als ze de keuzevrijheid willen hebben naar een niet gecontracteerde therapeut te gaan. “Ons” KNGF zou hier ook wel eens een wat actievere rol in kunnen spelen. Maar na 2 jaar hier op aandringen werd ook dit jaar in de campagne “geen centje pijn in 2012? Verzeker je van genoeg fysiotherapie”er geen woord aan keuzevrijheid en ongecontracteerde zorg gewijd. Onvoorstelbaar zonde van ook mijn contributiegeld.
Ik wens Adriana veel sterkte in dit voorbeeldproces. Laat dit een waarschuwing en argument zijn voor al diegene die overwegen binnenkort weer contracten te tekenen!
De afgelopen dagen heb ik diverse malen contact gehad met Ariane. De ondersteuning vanuit het KNGF is ronduit dramatisch te noemen. Ze moest het zelf maar uitzoeken. Waar zijn nu al die “deskundige” medewerkers van het bureau?
Betekent dit dat alle leden het maar zelf uit moeten zoek?