Kinesisten verplicht werkloos

Anne-Sophie Van Regemortel (23) behaalde in juni dit jaar aan de KU Leuven haar diploma Master in de Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie, met onderscheiding. Het meisje uit Schilde vond onmiddellijk werk als zelfstandige in een privépraktijk in Wilrijk. Maar omdat ze op 27 oktober zakte voor het Riziv-examen moet ze haar baan opzeggen en is ze verplicht werkloos. ”Ik kan zelfs niet gaan stempelen”, zegt Anne-Sophie, die vijf jaar lang in eerste zit slaagde aan de universiteit.

Anne-Sophie is niet de enige. Er zijn nog 118 anderen in een gelijkaardige situatie. Moeder Anne Gillain: ”Wij betaalden ons vijf jaar lang blauw aan universitaire studies, met kot, cursussen enzovoort. Niet vanzelfsprekend, want we hadden drie kinderen die tegelijk aan de unief studeerden. Toen Anne-Sophie direct werk vond en huisbezoeken moest afleggen, hebben we haar geholpen met een laptop en een auto. En nu wordt zij verplicht werkloos, terwijl er overal kinesisten tekort zijn en de privépraktijk waar zij werkt zelf helemaal in paniek slaat. Twee van hun drie pas aangeworven universitair afgestudeerde kinesisten slaagden niet voor het Riziv-examen. Hoe moeten zij hun klantenbestand nu afwerken? Anne-Sophie kan wel nog in loondienst aan de slag, maar in heel Vlaanderen is er zo momenteel slechts één vacature: ergens in de Westhoek.”

Anne-Sophie heeft een nutteloos jaar voor de boeg, terwijl de toekomst haar toelachte. ”Als ik volgend jaar slaag, krijg ik mijn erkenningsnummer pas in januari 2009. Het academiejaar is al te ver gevorderd om nog een specialisatiejaar aan te vatten. Ik kan zelfs niet gaan stempelen omdat ik al enkele maanden als zelfstandige werk. Het pijnlijke is dat het Riziv-kinesistenexamen, georganiseerd door het overheidsselectiebureau Selor, de kandidaten puur op administratieve zaken toetst, en niet op je capaciteiten als kine. Het gaat over wie in welke commissies zetelt, wetgeving, beroepsorganisaties, de geschiedenis van de ziekteverzekering. Op het voorbereidend examen aan de KUL haalde ik nog 16 op 20 op deze materie. Ik had een week vrij genomen om me voor te bereiden, maar blijkbaar heb ik op sommige meerkeuzevragen de verkeerde antwoorden gegeven. Het is ook allemaal heel arbitrair. Zo was er een vraag over je activiteiten naast het werk, of je ’s avonds nog de administratie voor je praktijk afwerkt. Ik speel op hoog niveau veldhockey, en had eerlijk vermeld dat ik dáár ’s avonds tijd in steek. Nu blijkt dat veel topsporters zoals ik gebuisd zijn. Voor mij breekt dat dubbel zo zuur op, want we zijn met de hockeyploeg in volle voorbereiding voor de Olympische Spelen. Als zelfstandige kon ik flexibel werken en mijn uren aanpassen aan mijn trainingen. Nu staat mijn positie in het nationaal elftal misschien op het spel.”

Wat Anne-Sophie nog het meest tegen steekt, is dat ze vijf jaar hard studeerde, staat te popelen om te werken, en werkaanbiedingen in overvloed heeft, maar door de overheid om een administratieve reden aan banden wordt gelegd.

“Ik maak mij geen illusies, voor mij zal het niks meer uithalen. Maar misschien dat de bevoegde minister, als we eindelijk een regering hebben, zich toch eens ernstig moet bezinnen. Ieder besluit is omkeerbaar. Dit is pure Kafka, zeker als je weet dat veel Rizivnummers verdeeld zijn onder kinesisten die in de praktijk niet actief zijn!”

Bron: Gazet van Antwerpen