Er zijn drie ergonomienormen verschenen op het gebied van fysieke belasting van het menselijk lichaam. Twee van die normen gaan over repeterend werk.
De ISO-norm ISO 11228-3 behandelt het brede toepassingsgebied van repeterende werkzaamheden, terwijl NEN-EN 1005-5 specifiek is ontwikkeld voor de Machinerichtlijn en bedoeld is voor ontwerpers van machines en machinewerkplekken. ISO-norm 11228-2 is er voor de risicobeoordeling van duwen en trekken in werksituaties.
ISO 11228-3 ‘Ergonomie – Handmatig verplaatsen van lasten – Hoog frequent hanteren bij een lage belasting’, geeft ergonomische aanbevelingen voor repetitieve werkzaamheden, waaronder het met hoge frequentie handmatig verplaatsen van lading lichter dan 3 kg. De norm voorziet in hulp bij de vaststelling van risicofactoren die in het algemeen in verband worden gebracht met dit soort handelingen, zodat de gezondheidsrisico’s kunnen worden geëvalueerd. Deze aanbevelingen zijn van toepassing op volwassen werkenden en moeten zorgen voor redelijke bescherming van nagenoeg alle gezonde volwassenen. De aanbevelingen met betrekking tot gezondheidsrisico’s en controlemaatregelen zijn over het algemeen gebaseerd op experimentele studies. Voor de evaluatie van werkhoudingen wordt gerefereerd aan ISO 11226 ‘Ergonomie – Evaluatie van statische werkhoudingen’.
Dit deel van ISO 11228 levert informatie voor degenen die betrokken zijn bij ontwerp of herontwerp van werkzaamheden, banen en producten.
Risicoreductie
NEN-EN 1005-5 ‘Veiligheid van machines – Menselijke fysieke belasting – Deel 5: Risicobeoordeling voor herhaalde handelingen met hoge frequentie’, geeft richtlijnen voor de ontwerper van machines en de onderdelen ervan. Bovendien geeft het de opsteller van type C-normen mogelijkheden voor het vaststellen en het beheersbaar houden van gezondheids- en veiligheidsrisico’s, ten gevolge van zeer vaak achter elkaar uitgevoerde repetitieve handelingen aan machines. Deze Europese norm geeft referentiedata voor de activiteitfrequentie van de bovenste ledematen tijdens machinebediening en biedt een methode voor het vaststellen van risicoreductie. De norm is van toepassing op machines voor professioneel gebruik door gezonde volwassenen, maar geldt niet voor repetitieve bewegingen en gerelateerde risico’s voor nek, rug en de onderste ledematen.
Trekken en duwen
De nieuwe ISO-norm 11228-2 ‘Ergonomie – Handmatig verplaatsen van lasten – Duwen en trekken’ geeft limieten voor duwen en trekken met het gehele lichaam. Aan de hand van de norm kunnen belangrijke risicofactoren worden vastgesteld, die zich voordoen bij handmatig trekken en duwen. Hiermee kunnen de gezondheidsrisico’s voor de werkende bevolking worden geëvalueerd. De aanbevelingen zorgen voor redelijke bescherming van de meerderheid van werkenden. De norm is gebaseerd op experimenteel onderzoek naar onder meer de effecten van trekken en duwen op de spieren en het skelet, evenals pijn en vermoeidheid. Dit deel van ISO 11228 is bestemd voor ontwerpers, werkgevers, werknemers en anderen die betrokken zijn bij ontwerp of herontwerp van werkzaamheden, taken, producten en arbeidsorganisatie.
Bron: NEN
