Christel Dubbeld (25) uit Zaltbommel is paardenosteopaat. Dat houdt in dat ze puur met haar handen paarden kan genezen van tal van klachten. Dat klinkt nogal zweverig, maar dat is het volgens haar absoluut niet.
Dubbeld legt uit: “Een paardenosteopaat ziet het lichaam van een paard als één geheel. Alles hangt met elkaar samen: botten, spieren, zenuwen enzovoort. Heeft het dier bijvoorbeeld last van zijn knie dan kan die pijn best wel eens uit zijn nek(-zenuw) komen.”
Vroeger wilde Dubbeld dierenarts worden, mede vanwege haar grote voorliefde voor dieren. Maar die doelen werden op de middelbare school bijgesteld. Ze ging van het vwo naar de havo en studeerde daarna fysiotherapie in Utrecht. En die keuze maakte ze niet zomaar. “Omdat je met alleen een havo-diploma niet aan de studie paardenosteopathie mocht beginnen, ben ik eerst fysiotherapie gaan doen. Het was dus meer een soort van opstapje.”
Na haar studie fysiotherapie volgde ze vier jaar de opleiding tot paardenosteopaat bij ICREO (International College for Research on Equine Osteopathy). Sinds afgelopen zomer is Dubbeld gediplomeerd paardenosteopaat en is ze onlangs haar eigen praktijkje gestart.
Maar weer even terug naar haar paardenbezigheden. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen een osteopaat en een fysiotherapeut of dierenarts? “Als een paard bijvoorbeeld zijn knie op slot heeft, snijdt een dierenarts zijn kruisbanden door. Een fysiotherapeut behandelt de spieren rondom de knie.” Kortom: allemaal symptoombestrijding volgens de Bommelse. Wat Dubbeld als paardenosteopaat doet, is zoeken naar de oorzaak van de klachten en die vervolgens behandelen.
Meestal bevindt die oorzaak zich in de wervelkolom, die in de osteopathie als centraal punt wordt gezien. Ze legt haar hand dan op de rug van het paard en volgt dan met haar hand de natuurlijke beweging die ze onder de huid van het paard voelt. “Als die beweeglijkheid verstoord is, probeer ik die weer met speciale handbewegingen in balans te brengen. Het is alleen de kunst om dat voelen te ontwikkelen.”
En dat levert soms rare blikken op. In Brazilië, bijvoorbeeld, waar ze laatst met haar vriendin op vakantie was. “Daar stond een enorme ‘rotknol’ die de hele tijd beet en schopte.” Dubbeld voelde een ‘gigantische blokkade’ in de nek van het paard. Na een behandeling van anderhalf uur kwam die beknelling met een klap vrij en de ‘Marchador’ was verlost van zijn rothumeur. “De lokale bevolking zag dit als tovenarij. Dus de rest van de tijd hebben ze mij daar als heks gezien, terwijl ik gewoon mijn werk deed. “
Bron: AD
Het zoveelste voorbeeld van de toenemende humanisering van het dieren zijn omgeving.
Uiteraard, als anitbiotica ter bestrijding van een bacteriële infectie bij een mens helpen, helpt dit ook bij een dier.
In die zin is er geen verschil tussen humane en veterinaire geneeskunde.
Als Osteopathie bij de mens een stevige wetenschappelijke basis zou hebben, zou dit ook voor dieren kunnen gelden.
Vooralsnog echter hebben alle fundamentele uitgangspunten van de Osteopathie geen enkele grond in de basiswetenschappen.
Verder is er nog geen enkel fatsoenlijk bewijs dat het werkt bij mensen.
Hoe valt dat evenwel te onderzoeken als ‘alles met alles samenhangt’ zoals alle alterneuten als uitganspunt hebben.
Een placebo die aan mensen gegeven wordt kun je dus gerust ook bij dieren toepassen.
Ook dat is een vorm van vermenselijken van het dier.