Op basisschool De Vijfer in Deventer geven leerlingen elkaar twee keer per week een massage. Leerlingen van De Vijver geven elkaar, op aanwijzingen van de juf, een ontspannende massage. De resultaten zijn verbluffend. Er wordt minder gepest, er is meer begrip. Het is in de koudbloedige Nederlandse cultuur een vreemd gezicht: kinderen die elkaar, op de klanken van rustgevende muziek, een massage geven. Het ‘ontvangende’ kind ligt ontspannen met het hoofd voorover op tafel, het ‘gevende’ kind staat er al even ontspannen achter, geduldig en speels over rug, nekspieren en schouderbladen wrijvend. Na zeven minuten ruilen de kinderen van plek en functie. Om elkaar na afloop van de sessie in de ogen te kijken en te bedanken voor de ‘gunst’.
“We zijn nu vijf maanden bezig en het effect is fantastisch,” zegt Willeke Evers (44), onderwijsadviseur, leerkracht én trainster van de methode. “In groep 7, waar we zijn begonnen, is het onderlinge respect enorm toegenomen, er is minder agressie, ruzies worden uitgepraat in plaats van uitgevochten. De kinderen zijn een stuk weerbaarder geworden, concentreren zich beter en hebben meer begrip voor elkaar gekregen. Zelfs bij kinderen die als zeer lastig bekend staan, heeft de methode effect.”
In het huidige computertijdperk is fysiek contact haast verworden tot iets geks, betoogt fysiotherapeute/trainster Caroline Muller. “Kinderen zitten achter de tv of de computer, de communicatie gaat tegenwoordig via msn en e-mail en dat is een slechte zaak. Ze hebben hun hoofd al snel vol zitten en dat komt het evenwicht van het kind niet ten goede. Massage is een probaat middel om die disbalans te herstellen. Het hoofd wordt leeggemaakt en je leert je eigen lichaam kennen. En geloof me, kinderen hebben best veel honger naar aanraken. Huidhonger, noem ik dat. Alleen komt het er niet van.”
De effecten van massage komen niet uit de lucht vallen. Muller: “Door massage komen er hormonen vrij, zoals oxytocine, waardoor je een prettig gevoel krijgt. Het leidt ook tot het sneller opnemen van lesstof.”
Op De Vijfer in Deventer doen 75 leerlingen mee aan de massagekwartiertjes. Twee kinderen mogen niet van hun ouders. “Het is ook geen verplichting,” zegt Evers. “Als een kind niet wil, dan hoeft hij niet. De ethiek is overigens gewaarborgd. We gaan niet verder dan schouder, nek en rug. Kinderen kunnen zelf hun grenzen aangeven. In die zin krijgen ze ook meer eigen verantwoordelijkheid en weten ze wat wel en niet fijn is.”
Evers wil in Nederland toe naar de situatie in Denemarken en Zweden, waar massage van kinderen op scholen gemeengoed is. Op sommige scholen is het percentage gepeste kinderen daar gedaald van vijftien tot nul.
“Pesten komt op elke school voor,” weet ze. ,,Leraren die dat ontkennen, liegen. Ik wil niet zeggen dat het probleem door deze methode helemaal wordt uitgebannen, maar er wordt wel een belangrijke stap gezet.”
Het ideaalbeeld van Evers? Dat het massagekwartiertje binnen afzienbare tijd een vast onderdeel is in het Nederlandse onderwijs, zowel op basisscholen als in het voortgezet onderwijs.
“Ik zou graag een universiteit zo gek krijgen een grootschalig wetenschappelijk onderzoek aan dit onderwerp te wijden, zodat we niet altijd hoeven te wijzen naar de rapporten en bevindingen van buitenlandse universiteiten.”
Door Eddy van der Ley
Bron: AD
Geweldig dat er al mensen zijn die dit principe toe aan het passen zijn. Wie er meer over wil weten kan het boekje van Marijke Sluijter “Aanraken een levensbehoefte” lezen. Een hele interessante visie op het masseren van kinderen onderling. Eigenlijk ook heel eenvoudig toe te passen al vanaf de kleuter school.