Vereniging tegen de kwakzalverij tegen glucosamine

[Neoliet]

HOOGEVEEN – Vereniging tegen de kwakzalverijvereniging beschuldigt Orthopedisch chirurg Herman de Boer van het ziekenhuis Bethesda in Hoogeveen van kwakzalverij.

Volgens deze stichting maakt de arts bij de behandeling van aandoeningen aan de knieën gebruik van een middel dat totaal niet helpt, namelijk glucosamine. Volgens Hoogleraar Henk Timmerman van de vereniging tegen kwakzalverij is het middel wel geregistreerd, maar komt het middel niet in de bloedbaan en helpt het daarom niet. Volgens voorzitter Cees Renckens van deze vereniging is wetenschappelijk aangetoond dat glucosamine niet werkt.

De Hoogeveense chirurg bestrijdt dat. Hij zegt dat het een wereldwijd een geaccepteerd middel is. Ook wordt het onderzoek waaruit zou blijken dat het middel niet werkt, door een toonaangevend tijdschrift teruggefloten. Herman de Boer vindt het erg dat de vereniging zijn naam door het slijk haalt.

Zie ook website van Herman de Boer: orthoklinika.nl

Bron: Artrose Blog

[Rob]

De website van de Hoogeveense orthopedisch chirurg Herman de Boer geeft een eenzijdig beeld van glucosamine. Dat schrijft de Nederlandse Orthopaedische Vereniging (NOV) in een reactie op de opwinding die over de site is ontstaan. ‘Ongerechtvaardigde claims van de behandeling passen niet bij een met toewijding geleverde zorg.’

Lees verder via deze – link –

[Neoliet]

Ongerechtvaardigde claims???, Jaja…

Onderzoeken tonen aan dat glucosamine helpt bij het verlichten van van pijn bij artrose.
Maar je mag niet claimen dat glucosamine helpt bij het verlichten van pijn bij artrose, hoor. Dat is Foei!!!

Wel je wel mag je zeggen: (gerechtvaardigde claims):

Axiradius is goed voor de aanmaak van kraakbeen!
Axiradius is goed voor het behoud van gezond kraakbeen en smering!
Axiradius ondersteund soepele gewrichten!

Glucosamine is een wereldwijd geaccepteerd middel voor de behandeling van artrose. Het gebruik van complementaire therapieën, waaronder Glucosamine, komt vaak voor bij patiënten met artrose, en kan zorgen voor lagere doseringen van niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen.

En iedereen weet nu inmiddels toch dat de conclusie van de meta analyse uit het BJM niet betrouwbaar is omdat er geen verschil gemaakt is tussen de verschillende soorten glucosamine (glucosaminesulfaat en glucosaminehydrocloride), de mate van artrose en tussen artrose van de knie en heup.

Meerdere losstaande onderzoeken met glucosaminesulfaat bij knieartrose (staan ook in de meta analyse) tonen wel degelijk de goede werking aan van glucosamine bij artrose aan. Pijnklachten zijn minder, de beweeglijkheid wordt verbetert en er is een verminderde vergroting van de gewrichtsspleet dan bij de controle groep (placebo). Onderzoek

Toch gek dat de tegenstanders deze publicatie blijven aanhouden en alle negatieve berichtgeving over glucosamine!

[Neoliet]

Het grootste onderzoek naar de effecten van glucosamine en chondroïtine bij artrose is het volgende uit 2006. In een dubbelblind onderzoek werden 1583 mensen met artrose in vijf groepen verdeeld. Groep 1 kreeg 1500mg glucosaminehydrochloride per dag, groep 2 1200mg chondroïtinesulfaat, groep 3 beiden, groep 4 200mg Celebrex (celexoxib, een COX-2 remmer vergelijkbaar met Vioxx) en groep 4 kreeg een placebo. De meesten, namelijk 1229 personen, hadden een lichte vorm van artrose. Na 24 weken rapporteerden 60% van de personen uit de placebogroep vermindering van pijn. Dit percentage was 63,9 in de glucosaminegroep, 65,3 in de chondroïtinegroep, 66,5% in de groep die zowel glucosamine als chondroïtine gekregen hadden en 70% in de Celebrexgroep. Mede gezien het hoge percentage personen dat de placebo [het nepmiddel] geslikt hadden en hier baat bij gevonden dachten te hebben was de respons in de andere groepen – m.u.v. de celebrexgroep – niet aanmerkelijk beter. Dit was anders als men alleen keek naar de 354 personen met matige en ernstige artrose. In de groep die zowel glucosamine als chondroïtine gekregen hadden meldden 79,2% van de patiënten verbetering t.o.v. 54,3% in de placebogroep.

Helaas werd in dit onderzoek geen onderverdeling gemaakt in de mate van pijnvermindering waardoor het gemeten placebo-effect erg groot was. 20% minder pijn telde hetzelfde als 80% minder pijn. Dit kwam de meetbaarheid van de werkzaamheid van de middelen niet ten goede. Ook jammer dat men glucosaminehydrochloride gebruikte en niet het vermoedelijk beter werkzame glucosaminesulfaat. (N Engl J Med, 2006)

De vereniging tegen de kwakzalverij presenteert dit onderzoek als bewijs dat glucosamine en chondroïtine niet helpen bij artrose en betichten het gebruik ervan als kwakzalverij. Deze niet bepaald wetenschappelijke instelling – al pretendeert men dit wel te zijn – zou toch beter moeten weten. Niet alleen vanwege de bevinding dat de mensen met de ernstigste klachten wel duidelijk baat hadden bij de glucosamine en chondroïtine maar ook zou men moeten weten dat de veel vaker voorgeschreven middelen dan celebrex (vanwege de prijs en de veiligheid) zoals diclofenac, ibuproven, naproxen en paracetamol in studies ook enkele procenten minder dan celebrex presteren. Dat bestempelt men echter niet als kwakzalverij terwijl de nadelen van die medicaties veel groter zijn.

Bron

[Arjen]

Zonder op de inhoud van de discussie in te gaan wil ik graag opmerken dat Renckens en aanhang in principe overal op “tegen” zijn wat niet in hun beeld past van reguliere geneeskunde (en daarmee een onacceptabele macht tot in de politiek uitoefenen). Gelukkig zijn er artsen die verder (durven) gaan dan de beperkte visie van deze club.

[Auteur]

Berichten