Onderzoek en behandeling van spieraandoeningen – kuitpijn

[koos van nugteren]

Beste Christiaan, je hebt helemaal gelijk: hier klopt iets niet. Hoogspringen en verspringen moeten worden opgevat als explosieve krachtsinspanningen; hiervoor gelden de voorzichtige aanbevelingen van pagina 60; dus: niet rekken vlak voor de wedstrijd maar wel regelmatig rekken. Op pagina 57 heb ik dus een fout laten staan m.b.t. springen…..
Korte afstand sprinten moet evenals springen worden opgevat als een explosieve krachtsinspanning; niet rekken vlak voor de wedstrijd dus. Hardlopen – ik had misschien duidelijker moeten uitleggen dat dit middellange en lage afstand betreft – moet worden beschouwd als een niet explosieve maar wel cyclische beweging die profijt heeft van opslag van energie in elastische pezen; wel rekken vlak voor de wedstrijd dus.
Ik heb wetenschappelijk onderzoeker (en fysiotherapeut) dhr. Witvrouw op een lezing ooit horen zeggen: als je met een enorme krachtsinspanning een zware kar wil trekken, dan heb je meer aan een stevig touw dan aan elastiek.Explosieve spiercontracties kunnen beter direct in beweging worden omgezet dan (eerst) in elastische uitrekking van pezen.
NB: de vele publicaties naar rekken bevatten veel onduidelijkheden en tegenstrijdigheden; we moeten dus voorzichtig zijn met spijkerharde conclusies.
Ik hoop dat bovenstaande e.e.a. voor je duidelijk heeft gemaakt.
Met excuus voor de fout en verwarring m.b.t. dit onderwerp.

Koos van Nugteren, redacteur en schrijver van het betreffende hoofdstuk.

[vinkiiieee]

Bedankt voor de toelichting.
Het standpunt van het boek m.b.t. dit onderwerp is mij nu duidelijk.

[Peter van der Salm]

Beste Koos,

Klopt mijn waarneming dat de stelligheid en vanzelfsprekendheid rond rekken -in al zijn variaties- in de sportwereld, omgekeerd evenredig is met wetenschappelijk bewijs en om die twee redenen nauwelijks ter discussie te stellen is?

Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.

[koos van nugteren]

Dat kan aardig kloppen Peter, zeker tot voor kort. Vermoedelijk heeft dit ook te maken met het feit dat het wetenschappelijk ´bewijs´ nog niet echt hard bewijs was (en is). Daar komt bij dat de topsporters kunnen leunen op ontelbare jarenlange ervaringen. Veel hardlopers hebben (eigenwijs) de afgelopen jaren verend gerekt voor de wedstrijd ondanks -niet wetenschappelijke- berichten van vele fysio’s dat dit schadelijk zou zijn voor de spieren. Nu ziet het er naar uit dat deze hardlopers gelijk gaan krijgen. Verend rekken zou best wel eens gunstig kunnen zijn als dit vlak voor de wedstrijd wordt gedaan. Het lijkt erop dat de wetenschap in bepaalde gevallen achter loopt op de ervaringen uit de sportwereld.
Ik ga er eens goed op letten welke sporters tijdens de olympische spelen wel en niet rekken. Vooral benieuwd ben ik naar de springers en korte afstandsprinters.

Aardig anekdote: Onlangs vertelde mij een top-krachtsporter (power liften) dat hij nooit rekte vlak voor een wedstrijd met de bedoeling om zijn spieren ‘compact’ te houden. Dit komt dus aardig overeen met de inzichten uit het boek.

Met vriendelijke groet, Koos van Nugteren
– link –

[Auteur]

Berichten