Het lichaam herhaald korte tijd blootstellen aan een zuurstoftekort verbetert een daarop volgende sportprestatie. Dit opmerkelijke resultaat komt voort uit onderzoek van bewegingswetenschapper dr. Dick Thijssen, verbonden aan het UMC St Radboud en aan de Liverpool John Moores University (UK).
Hartschade
Al langere tijd is bekend, dat een kunstmatig opgewekt zuurstoftekort in bijvoorbeeld een arm (ischemisch preconditioneren, IPC) schade aan de hartspier na een hartinfarct vermindert. Ook een extreme krachtsinspanning kan leiden tot spierafbraak. Daarom vroeg fysioloog dr. Dick Thijssen van het UMC St Radboud zich af, of ook sporters gebaat zouden kunnen zijn bij deze techniek. Na gunstige eerste resultaten van een proefonderzoek in Nijmegen zette hij met subsidie van UK Sport, de koepel van Engelse sportbonden, in Liverpool een wetenschappelijk verantwoorde studie op om het effect van IPC op een sportprestatie te bepalen.
Vijf kilometer
Bij dertien goed getrainde vrijwilligers werd vier maal gedurende vijf minuten de bloedtoevoer naar de benen één voor één afgesloten. Daarna moesten ze zo snel mogelijk vijf kilometer hardlopen. Hun tijd werd vergeleken met de tijd die ze liepen zonder IPC. De uitkomst was dat de vrijwilligers de afstand gemiddeld 34 seconden sneller aflegden. Dat komt neer op een verbetering van 2,3 procent.
Uit ander onderzoek bleek IPC niet alleen bij een lange afstand, maar ook bij sprintende rugbyspelers en bij de 100 meter vrije slag de prestatie aantoonbaar te verbeteren.
Verzuring
Uit vervolgonderzoek is gebleken, dat bij een duurinspanning na IPC de spieren minder verzuren dan na dezelfde inspanning zonder IPC. Het is nog niet duidelijk of er zich minder melkzuur vormt, of dat het melkzuur sneller wordt afgebroken.
IPC is, mits onder deskundige begeleiding toegepast, geen gevaarlijk techniek; het is vergelijkbaar met het afbinden van de arm voor een bloeddrukmeting. Toch raadt Thijssen af om er zelf mee te gaan experimenteren. ‘De techniek is nog onvoldoende uitontwikkeld. Bovendien is het schadelijk om een lichaamsdeel te lang af te binden.’
Bron: UMC St. Radboud
