Vrouwen die te kampen hebben met een terugkerende vaginale verzakking, kunnen voortaan in het Albert Schweitzer ziekenhuis een herstelingreep ondergaan via een kijkoperatie. Tot dusverre werd deze ingreep (sacropexie) verricht als een ‘open procedure’, dus met een snee in de buik.
“De kijkoperatie is veel minder belastend”, vertelt gynaecoloog Ralph Niewenweg, die de operatie uitvoert. “We werken nu door vier kleine gaatjes in de buik. In plaats van de gebruikelijke drie à vier dagen ziekenhuisopname, zijn na de kijkoperatie maar een à twee dagen nodig. Ook komt de conditie eerder weer op peil, meer een kwestie van weken dan van maanden. Deze methode is dus aanzienlijk prettiger voor de patiënte, die het gewone leven en werk sneller kan hervatten.”
Zwangerschap
Vrijwel altijd is de verzakking van de baarmoeder, de blaas en/of de voorwand van de schede het gevolg van zwangerschap(pen). Niewenweg: “Als we een patiënte hier voor het eerst aan opereren, verstevigen we eerst de structuren van het lichaam zelf. Dat gebeurt via de vagina. Maar dit is op termijn niet altijd afdoende: de verzakking komt bij een deel van de vrouwen terug. Als dat gebeurt, kunnen we de baarmoeder en bekkenbodem verstevigen door inwendig een matje aan te brengen. Zo’n matje dat via de buik geplaatst wordt, geeft minder risico op langetermijncomplicaties dan het veelbesproken vaginale matje.”
Effectiviteit
In het Albert Schweitzer ziekenhuis gaat het daarbij om tussen de twintig en veertig ingrepen per jaar. Deze worden vanaf nu dus ‘laparoscopisch’ verricht, zoals een kijkoperatie wordt genoemd. In de meeste ziekenhuizen in Nederland vindt de sacropexie op dit moment nog chirurgisch plaats. In incidentele gevallen is de laparoscopische methode overigens niet mogelijk. Omdat bij beide methoden in feite hetzelfde wordt gedaan, is de effectiviteit hetzelfde. In het Albert Schweitzer ziekenhuis gaat ook een collega van Niewenweg zich bekwamen in de nieuwe methode.
