Reuma wordt milder

De ziekte reuma manifesteert zich tegenwoordig milder dan vroeger. Objectieve bloedwaarden en ontstekingsmetingen tonen dit aan.

De meest waarschijnlijke verklaring hiervoor is, dat huisartsen hun patiënten tegenwoordig in een vroeg stadium van de ziekte naar de reumatoloog verwijzen en dat de behandelmogelijkheden toegenomen zijn en effectiever toegepast worden. Dit concludeert epidemioloog Paco Welsing in het proefschrift, waarop hij 2 november aanstaande aan het UMC St Radboud promoveert.

Unieke gegevens
Het UMC St Radboud heeft de beschikking over een uniek gegevensbestand van alle reumapatiënten die vanaf 1985 in behandeling zijn of zijn geweest. Van al deze patiënten is om de drie maanden de zogenoemde ziekteactiviteit gemeten. Dat is een momentopname van de reumatische toestand van de patiënt, die bestaat uit bloedbepalingen, de mate van gewrichtsontsteking en informatie over hoe de patiënt de ziekte op dat moment ervaart. Daarnaast zijn er röntgenfoto’s beschikbaar, waarop de gewrichtsschade te zien is. Met deze foto’s is te volgen hoe de ziekte zich bij de patiënt ontwikkelt. Tenslotte is er informatie uit de vragenlijsten waarop de patiënten invullen hoe zij dagelijks functioneren. Vergelijking
Welsing vergeleek de ziekteactiviteit en het dagelijks functioneren van de patiënten in de eerste vijf jaar van hun ziekte. Hij ontdekte dat de ziekte volgens objectieve maatstaven, dat wil zeggen de bloedwaarden en de ontstekingsmetingen, door de jaren heen minder ernstig is geworden. Uit de gegevens blijkt ook dat de patiënten tegenwoordig in een eerder stadium van hun ziekte bij de reumatoloog terecht komen. De anti-reumabehandeling wordt eerder in gang gezet, wat een gunstig effect heeft op de ontwikkeling van de ziekte. Echter, uit de vragenlijsten, waarop de patiënten zelf aangeven over hoe zij tegen hun ziekte aankijken en hoe die hun dagelijks leven beïnvloedt, komen geen duidelijke verschillen door de jaren heen naar voren. Hoe deze discrepantie tussen objectieve en subjectieve informatie te verklaren is, heeft Welsing niet kunnen vaststellen. ‘Misschien stellen mensen tegenwoordig hogere eisen aan hun levenskwaliteit dan vroeger,’ zegt hij. “Dan komt de aantasting daarvan harder aan.”

Behandelingen
De anti-reumabehandelingen, waaronder medicijnen, fysiotherapie en adviezen, zijn de afgelopen jaren steeds beter afgestemd op de individuele patiënt. Welsing heeft in zijn proefschrift een model ontwikkeld waarmee op basis van de ziekteactiviteit op korte termijn, de doelmatigheid van de behandeling op de langere termijn kan worden vastgesteld. Met dit model kunnen reumatologen nagaan welke behandelstrategie in een bepaalde situatie het meest doelmatig gebruikt kan worden.

Bron: UMC St Radboud Nijmegen