Overvolle verpleeghuizen, lange wachtlijsten en gebrekkige verzorgingshuizen. Het is geen pretje om oud te worden in Nederland. Erger nog is het in de Verenigde Staten. De goedkoopste plek in een verzorgingshuis kost daar ruim 6000 dollar per maand: onbetaalbaar voor velen. De Amerikaan Steve Herzfeld heeft daarom zijn ouders naar India gestuurd.
24 uur per dag hulp
De moeder van Herzfeld is 89 jaar en lijdt aan Parkinson. In India krijgt ze elke dag een massage en fysiotherapie. Ook heeft ze 24 uur per dag hulp bij allerlei dagelijkse activiteiten. Zijn vader van 93 jaar heeft Alzheimer en beschikt elke dag over een persoonlijke assistent en een kok. De kok heeft hem overgehaald om een vegetarisch dieet te volgen. Hierdoor heeft hij zijn cholesterol medicatie niet meer nodig.
Het paar heeft bij elkaar zes personeelsleden in dienst. Samen met de huisvesting en medicatie kost dat ongeveer 2000 dollar per maand. Hun uitkering van 3000 dollar zou in de VS nog niet de helft van de kosten dekken, maar in India houden ze 1000 dollar per maand over. Dit bedrag zetten de ouders van Herzfeld opzij om familie op bezoek te kunnen laten komen.
Eenderde van de kosten
Voor eenderde van de kosten heeft Herzfeld veel meer voor zijn ouders kunnen regelen dan ooit in de VS mogelijk zou zijn. Zijn moeder krijgt dagelijks een uur fysiotherapie. De fysiotherapeut probeert haar steeds in beweging te houden om de stijfheid van haar benen tegen te gaan. Een verpleegkundige, die de hele dag bij haar is, vlecht bloemen in haar haar, masseert haar armen en benen, houdt haar hand vast terwijl ze televisie kijkt en helpt haar bij het eten.
Een masseur komt elke dag langs bij het paar voor een massage en een kok zorgt voor eenvoudige Indiase maaltijden. De vader van Herzfeld besteedt een groot deel van zijn dag aan televisie kijken in een comfortabele stoel, lezen van lokale engelstalige kranten of een wandeling met zijn hulp naar het strand of door botanische tuinen.
Interessante mogelijkheden
Er zijn echter ook belangrijke nadelen aan India. Allereerst natuurlijk de grote afstand van familie. Maar ook is er nauwelijks ervaring met geriatrische geneeskunde omdat de gemiddelde Indiër niet ouder wordt dan 60. Verder komen er inheemse ziekten voor waar ouderen vanuit de Westerse couveuse nauwelijks afweer tegen hebben. En tenslotte is een betrouwbare voorziening van gas, water en elektriciteit nog niet overal goed geregeld. Zullen deze nadelen echter verbleken bij het grote voordeel van de lage lonen in een arbeidsintensieve branche als de ouderenzorg?
Door: Derk Runhaar
Bron: SYNC
