Dat hypermobiliteit in de gewrichten van kinderen vaak gepaard gaat met een hypermobiele blaasuitgang en dus een belangrijke rol kan spelen bij het ontstaan van urineweginfecties en incontinentie, is bij kinderartsen en urologen onvoldoende bekend. Dat bevestigt dr T. de Jong, kinderuroloog in het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis (WKZ) in Utrecht.
De Jong had al langer de klinische ervaring dat veel van de aan hem doorverwezen meisjes met bovengenoemde klachten ook hypermobiel bleken te zijn, voordat een onderzoeksgroep uit Utrecht het fenomeen onderzocht. Tweehonderd hypermobiele kinderen uit het bestand van de aan het WKZ verbonden fysiotherapeuten werden vergeleken met een controlegroep.
Bedplassen, urine-incontinentie overdag en urineweginfecties bleken veel vaker voor te komen bij de hypermobiele kinderen. Onder meer door de hypermobiele blaasuitgang die bij deze kinderen ook vaker werd aangetroffen.Ook defaecatieproblemen komen significant meer voor. “Wij hebben deze resultaten uit 2003 natuurlijk braaf gepubliceerd in the Journal of Urologyâ€, zegt de Jong. “Dus je mag veronderstellen dat zo’n publicatie ten minste ergens in het achterhoofd zit van specialisten die kinderen met urinewegproblemen behandelen, maar dat blijkt toch niet altijd het geval. Daardoor wordt het verband tussen het één en het ander niet gelegd en blijft de oorzaak van de problemen onbekend. Totdat zo’n kind wordt doorverwezen. Bijvoorbeeld naar een van de academische centra. Wij doen bij deze kinderen inmiddels allang standaardonderzoek naar de mobiliteit van gewrichten en blaashals.â€
Overigens is het niet zo dat met het vinden van de oorzaak van recidiverende urinewegproblemen in hypermobiliteit ook de oplossing voor de hand ligt. Gespecialiseerde fysiotherapie, blaastraining en antibiotica blijven de meest toegepaste behandelingen. Wel is het zo dat een klein aantal kinderen aangewezen is op en geholpen is met een chirurgische ingreep.
Â
Bron: Mednet
