Mensen met chronische lage rugklachten raken nogal eens (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt. Om te bepalen wat een patiënt nog kan, zijn er testmethoden beschikbaar. Deze meten in hoeverre de patiënt werkgerelateerde activiteiten kan uitvoeren, zoals tillen of dragen.
Michiel Reneman ontdekte dat de testresultaten vaak beter zijn dan datgene wat iemand met chronische lage rugklachten zelf aangeeft dat hij nog kan doen. Deze onderzoeksresultaten zijn van belang voor de revalidatie-, bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde.
De promovendus onderzocht een in de wereld veel gebruikte capaciteitstest, de IWS FCE (Isernhagen Work Systems functionele capaciteitsevaluatie). De betrouwbaarheid is over het algemeen goed, zo constateerde de promovendus. Wanneer de test op twee achtereenvolgende dagen wordt gehouden, blijven de resultaten hetzelfde. De veelgehoorde opmerking van patiënten “als ik vandaag wat doe, dan kan ik morgen niets meer”, wordt niet bevestigd. Helaas blijkt het niet mogelijk om testresultaten te voorspellen, wat betekent dat deze belastende test daadwerkelijk uitgevoerd moet worden om te weten wat iemand aankan.
Bron: RuG en het proefschrift