Na 1 januari komen in de huisartsenpraktijk steeds meer patiënten voor afschriften uit hun dossier. Afschriften voor taxivervoer, fysiotherapie, podotherapeut, verzekeraars etc.
Voor het afgeven van informatie uit het medisch dossier mogen kosten gerekend worden. Dit heeft als basis een wettelijk besluit ingevolge de Wet Persoonsregistraties (WPR).Â
Prijzen van afschriften:
Tekst KNMG:
In de Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) is het recht op afschrift opgenomen. Op grond van dit recht kan een patiënt (of met machtiging diens vertegenwoordiger, bijvoorbeeld een advocaat) verzoeken om een afschrift van (een gedeelte van) het medisch dossier dat over hem of haar door een hulpverlener is aangelegd (zie hoofdstuk 6 van de KNMG-richtlijnen inzake het omgaan met medische gegevens). Als een patiënt om een afschrift verzoekt, moet dit door de hulpverlener in beginsel altijd worden verstrekt. Daarop bestaat echter een uitzondering als de verstrekking van een afschrift de privacy van een ander in gevaar zou brengen. Voor het verstrekken van een afschrift kan (dit hoeft niet) een hulpverlener op grond van de WGBO een redelijke kostenvergoeding vragen. Aangezien de meeste medische dossiers systematisch toegankelijk zijn – voor zover ze al niet in geautomatiseerde vorm worden bijgehouden – is ook de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP) van toepassing. Ingevolge het ‘Besluit kostenvergoeding rechten betrokkene WBP* zijn de volgende tarieven vastgelegd voor het verstrekken van één of meer afschriften.
Voor het verstrekken van afschriften van dossiergegevens kan per pagina maximaal EUR 0.23 in rekening worden gebracht, met een maximum van EUR 4,50 per verzoek.
Voor het verstrekken van een afschrift op een andere gegevensdrager dan op papier mag een redelijke vergoeding worden gevraagd. Deze bedraagt maximaal EUR 4.50. Hierbij kan worden gedacht aan elektronische verstrekking, bijvoorbeeld op diskette of via een directe verbinding tussen personal computers, of de verstrekking van een afdruk van een (röntgen)foto. In het Besluit wordt er daarbij van uitgegaan dat geen onderscheid wordt gemaakt tussen de diverse gegevensdragers die gebruikt worden.
Gaat het om een afschriftverzoek van meer dan 100 pagina’s kan maximaal EUR 22.50 in rekening worden gebracht.
De vergoeding voor een afschrift van een, vanwege de aard van de vaststelling, moeilijk toegankelijke registratie bedraagt ten hoogste EUR 22.50. Het gaat hier om ‘moeilijke toegankelijkheid in technische zin’. Een voorbeeld: gegevens die worden vastgelegd op microfilm kunnen pas verstrekt worden nadat enige bewerking is verricht: opzoeken, vergroten en vervolgens afdrukken.
Bron: KNMG
