Het doet er niet meer toe of klachten specifiek of a-specifiek zijn?

Beste MartijnO, Je verwijst naar een behoorlijke lap tekst, je doelt waarschijnlijk deze uitspraak van Rob Oostendorp:

“Nee, in veel gevallen kun je met bewegen toch een verbetering in het functioneren bereiken of teruggang in het functioneren tegenhouden. Je kunt mensen helpen het eigen speelveld te vergroten. Veel mensen maken – bang als ze zijn om teveel van hun eigen lijf te vergen – hun eigen speelveld heel erg klein en maken daarmee hun eigen functioneren steeds beperkter waardoor hunklachten worden versterkt. Het gaat erom mensen hun zelfcontrole en gevoel van zelfeffectiviteit (zogenaamde interne locus of control) te laten regelen. Teveel mensen zeggen: “nu heb ik een probleem, laten anderen het maar oplossen; dan is er sprake van een externe locus of control. ; dat moeten we niet hebben. De mensen moeten zelf de verantwoordelijkheid voor hun functioneren willen nemen en dat kunnen ze vaak veel beter dan ze zelf in gaten hebben.

Beste Martijn,

In de fysiotherapie wordt met aspecifiek bedoeld dat we niet weten waar de (pijn-)klachten vandaan komen of waardoor ze veroorzaakt worden.
Voor lage rug en nekklachten wordt dit in de wetenschap berekend op 90-95 %.
Dat veel fysiotherapeuten en allerlei soorten manueeltherapeuten hierbinnen wel subgroepen onderscheiden en als ‘specifiek’ beschouwen, is vooralsnog louter speculatief.
Bij de specifieke nek- en rugklachten kan de medische en paramedische behandeling meer plaatsvinden vanuit de kennis die we hebben over de relevante pathofysiologie.
Ook dan echter zijn communicatie en oefentherapie de belangrijkste interventies.

Strikt genomen is de term specifiek en a-specifiek beschreven aan de hand van lage rugpijn (Waddell). Daar hoort dan ook nog serieus en non-serieus LBP bij. Het is later (terecht of niet) overgenomen voor andere anatomische regio’s.

Specifiek betekent dat er een aandoening aanwezig is die beschreven staat in de International Classification of Disaeses – link –
A-specifiek betekent dat er geen aandoening aanwezig is die beschreven staat in de International Classification of Disaeses.
Verder betekent het niets. Het probleem is nu dat er allerlei verschillende invullingen gegeven zijn aan de termen specifiek en a-specifiek.

Of speciefieke cq a-specifieke klachten er toe doen?
In wezen is de formulering niet juist. Het is beschreven a.d.h.v. lage rugpijn => indien mensen met rugpijn geen aandoening hebben spreek je van a-specifieke lage rugpijn
A-specifieke lage rugklachten is dus een misleidende formulering. Er bestaat op basis van Waddell alleen a-specifieke lage rugpijn.

groet,
Edwin